
In de Koffie klets valt het stukje over Tibets dood op: "Zijn laatste creatie, Aldo Rémy, werd niet erg goed begrepen door pers en publiek, maar met deze stoute strip kwam hij naar eigen zeggen eindelijk uit het keurslijf waarin 'de pastoors' hem -bij monde van Hergé- gewrongen hadden." Makkelijk zat om dit aan te halen. Je kan misschien als tegenreactie op de reactionaire albums die je jaren aan een stuk produceerde, in zijn geval Rik Ringers en Chick Bill, een schenenschoppende asociale protagonist bedenken, als de strip niet goed is, moet je dat ook zien en durven toegeven. Tibet staarde zich duidelijk blind op het 'onbegrepen karakter'.
Het scheepsarchief belicht twee hele leuke beelden. Eenzelfde scenariopagina door twee artiesten verschillend gevisualiseerd. En de prijsvraag met de gevarieerde tekenaars die elk in hun stijl karakteristiek zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten