Het Koninklijk Circus, een theatrale zaal voor een theatraal optreden. Waar komt Rufus Wainwright beter tot zijn recht in Brussel?
Met een zevenkoppige bemanning veroverde deze glitterpiraat menig mannelijk hart. Drie blazers, een (contra)bassist, twee gitaristen en een drummer hielden het schip op koers terwijl kapitein Wainwright de richting uitstippelde. Het weer bepaalde het ritme: stormen werden door de bende met veel bombasme getrotseerd, terwijl tijdens kalme zee baas Rufus zich alleen in de pianonok vestigde om dieptreurige emoties los te weken. Dan was Wainwright overdonderend en op zijn best, alsof hij een intiem kamerconcert weggaf.
Waarom Rufus zijn opzichtig Elvis-glitterpak na de pauze verruilde voor een belachelijke tiroleroutfit, het had geen oorzakelijk verband. Het effect was een korte, gramme glimlach, net als zijn bindteksten die met moeite entertainden.
Naast de Rufus-alleen-hoogtepunten, imponeerde de groep met het aflopende eindlied toen eenieder zijn solootje kreeg zodat Rufus zich kon klaarstomen om in badjas Moulin Rouges' Complainte de la Butte ons te raken. Zijn kleedkapervermomming was slechts een voorwendsel om de eindafrekening te presenteren: een hilarische Minelli-Dietrich-act waarbij alle muzikanten voor de voeten van vamp Wainwright belandden. Echt gedaan was het met Pray for your sins. De zondaar te biecht.
Rufus Wainwright, Koninklijk Circus, Brussel.
vrijdag 16 november 2007
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten