Hoe mooi Gouden eeuw ook is, het blijft een moeilijk te vatten boek om constant op te hemelen. Waarschijnlijk door de karakters die in eerste instantie vaag tot je doordringen. Ondanks Alphonses heroïsche optreden heb je weinig affiniteit met de boer; net als de zigeuners die bijna als één man achter hun nieuwe gezellen staan; net als de gemarkeerde Jean die blijkbaar van kamp wisselt in de loop van het verhaal? Nochtans is het een boeiend verhaal en geeft Andriveau in de luchtige pagina's veel prijs. Reden is dan ook het enorm opslorpende tekenwerk. Niet wars van detail, wel zo lyrisch mooi. Afgeleid door die karikaturale koppen, door die bosrijke decors, door die schitterende lichtinval (pagina 9, de zon doorheen het gebladerte), door het kolkende water (pagina 11) en de statische brug(11 & 12). Het kijkboek van Andriveau eist al je aandacht op waardoor je concentratievermogen afglijdt. Benoît die tegen Paulo met houten stok schermt (39)de soldaten die chargeren (44). Verbluffend. Gouden eeuw 1.
Ook nog gelezen en gekeurd:
- Alim de leerlooier 2
- Appie Happie 9A-10A
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten