Locos gringos

Stanislas en c° legden elementen uit het leven van Hergé bloot en maakten een ludieke reconstructie die bevestigd werd vanwege de vele feiten uit Hergé's bestaan die ondertussen gemeengoed zijn geworden. Yann gebruikt andere mythes (uit het andere -Dupuis- kamp) om een segment uit hun bestaan te laten herbeleven. Realiteit of fictie, voorop staat de entertainende waarde. Gringos Locos is amusant, maar mist vooral duiding en gebalanceerde humor. De inteeltvertelling met knipoogjes is hermetischer dan in Piccolo in veldgroen (of zelfs Het dagboek van een fantast). Het is eerder het eindelijk ontdekte talent van Schwartz dat er een lust voor het oog van maakt. Diens gezwinde tekeningen stellen vlot bewegende, haast dansende figuurtjes voor die nooit stilstaan. Onbegrijpelijk (of typisch voor de commercie) dat de erven zich hierover druk maakten. Want hetgeen Yann 'verzint', blijft nog steeds respectvol. Zelfs al steekt de scenarist het in een geleurd jasje. Waar zijn de explicietere verwijzingen naar specifieke elementen die eventueel geleid hadden naar bestaande, memorabele scènes uit Lucky Luke en/of Guust. Een te brave Gringos Locos is het resultaat.
- Gringos Locos 1 HC ***½
- Gringos Locos 1 SC ***½
- Slaine 1 - Arboris HC ***½
- Slaine 1 - Arboris SC ***½