Hoewel de lijnvoering summier is, vult Reno met een ontzettend gemak de personages en achtergronden in via de computer. In tegenstelling tot Malfins Golden City gebeurt dat hier op geheel natuurlijke wijze zonder opdringerig over te komen. Hij brengt de karakters stijlvol tot leven in een even stijlvol decor. In het begin is het behoorlijk wennen, je kijkt immers vol Vatine-verwachtingen of logischerwijze Totaiaans. En wat blijkt? Het hoekige heeft plaats gemaakt voor rondere vormen. Het werkt. Net als de transformatie in het scenario. De spanning rondom de boring. De ontsnappingspoging in de gevangenis. De mogelijke reëxploitatie van Aquablue. Door de gestage opbouw lijkt alles volgens een peis en vree-plan te verlopen. Je weet wel beter. Terug naar de bron is krachtig, humoristisch en erg boeiend. Hoe lang is het niet geleden dat je echt naar een vervolg uitkeek?- Aquablue 12 HC ****
- Aquablue 12 SC ****
- Legende van het Wisselkind 5 ***
Geen opmerkingen:
Een reactie posten