vrijdag 2 januari 2015

Bijbenen (2): Batman, Ulli Lust, Charley's oorlog, Amoras

Wederom een deel van het feuilleton dat ondertussen deels je interesse verloren heeft. Eerste storende factor: dat je hip en trendy wil zijn, betekent niet dat je het doden volgens Vandersteens kindvriendelijke erfenis nu expliciet moet tonen. Uiteenspattende hersenen (plaat 27, kader 9) hoort niet thuis in een 'volwassen' Sus & Wis voor 'kinderen'. Tweede storende factor: dat er gefoefeld wordt, tot daar aan toe. Echter om Jerusalem even expliciet overal te laten scheefpoepen met zowel Lambik als Suske, niet om de moraalridder uit te hangen, maar erg stichtend is het toch niet. Derde immer storende factor: de afgeleefde Krimson die duidelijk wél de erfenis draagt uit het Vandersteen-imperium. Enkel met pilletjes en overgesticulerend gedrag kan hij net als voorheen overleven. Daar blijven de auteurs wél trouw aan het origineel. Zou het niet zijn dat je niet gewoon bent om zo'n episodische reeks te lezen waar om zeggen veel gebeurt maar uiteindelijk niet veel verteld wordt en je dus door de plot raast zonder het gevoel te hebben ergens te geraken. En dat je deze rit nu reeds beu bent.
- 100 Bullets 16 ***
- Amoras 2047 4 ***
- Amoras 2047 4 luxe (linnen kaft) ***
- Amoras 2047 4 luxe (velours) ***
Nog eentje uit de relatief oude Batman-doos. Klaus Janson, assistent van Frank Miller voor The Dark Knight returns, wordt gekoppeld aan dat jonge broekventje Grant Morrison. De Britse schrijver zorgt voor een verrassende invalshoek. Je verwacht een Gotham doordrenkt van Goth-gedachten en veel minder de impact van Gothische kathedralen. Koppel daar het Faust-thema aan en je krijgt een ongeëvenaarde tegenstander voor Bruce Wayne. Morrison blijft origineel uit de hoek komen door poëzie te implementeren, een stukje traumatische Wayne-geschiedenis zelf aan te vullen (gedurfd, voor het eerst als verenigd gezin samen naar de bioscoop gaan) en dat terwijl je in eerste instantie gewoon een wraakengelverhaal verwacht. Batman Gothic is inquisitorisch duivels, met ook Batman die demonen moet bestrijden. Klaus Janson is robuust en hoekig, hij mist souplesse. Toch zorgt hij voor de nodige grandeur, alsof je in overstijgende kerken vertoeft. Het enige wat na herziening opgepoetst had moeten worden, is de inkleuring. Het verhaal schreeuwt om een meer sfeervolle revisie die de plot en tekeningen alle eer aandoet. Gothic, groezelig griezelen.
- Batman Gothic ***½
- Buffalo Bill **
Het verschil met De Loopgravenoorlog van Tardi zit hem in de focus op één overheldhaftig personage. Terwijl Tardi gewone mensen toont van allerlei nationale slag (Frans of Duits) en kort episodisch hun doen en laten volgen in een verbitterde geest, pakken Pat Mills en Joe Colquhoun eerder uit met het simplistisch idealisme van een jongeling, geïndoctrineerd, die mee wil werken aan een meer vreedzame wereld. Jeugdig enthousiasme geconfronteerd met de realiteit. Stelselmatig beseft de onversaagde dat hij niet enkel vecht tegen een meedogenloze teenstander, ook vindt Charley een zekere hostiliteit terug binnenin de eigenste rangen. De kracht van Charley's oorlog openbaart zich door de brieven van en naar het thuisfront. Niet enkel actie wordt gedeeld, ook het dagdagelijkse drama met annex de ongecensureerde ontboezemingen. Al blijft Charley in zijn antwoorden haast cynisch oppervlakkig, de lezer weet dat zijn omfloerste bewoordingen geen onrust willen veroorzaken. Rauw en wreed, meeslepend en pijnlijk. Charley's oorlog, een oerdocument in het genre.
- Charley's oorlog ****
- Havik, De 7 SC ***½
- Havik, De 8 SC ***½
- Kort & Triest ***½
- Kruistocht 8 SC ***
- Kruistocht 8 HC ***
- Nero, De avonturen van bundeling 1 ***
- Rode Ridder, De 35 (zw) **½
- Rode Ridder, De 44 (kl) ***
- Rode Ridder, De 44 (zw) ***
- Smurfen, De Winterboek 2014 ***
- Transmetropolitan 10 ***
Een uitnodigend, intrigerend boek, deze pseudo-autobiografische reconstructie van Ulli Lusts leven. De jeugdige, onbezonnen levensweg wordt beschreven met misschien wel ondoordachte, rebelse keuzes waarbij Ulli ongewild in heel wat valkuilen trapt en behoorlijk wat psychologische schade ondergaat. Eigen schuld, dikke bult, zou je kunnen zeggen, een keuze om zich tegen het establishment te uiten door de punker uit te hangn (of gewoon te zijn) en alle elementaire regels aan de laars te lappen (de familie helemaal wegcijferen). De prijs die Ulli betaalt is nogal hoog. Terwijl je naar een culminatiepunt leest, het moment dat effectief de laatste dag zal komen van de rest van haar leven ben je aan het einde van het boek. The coming of age heeft zich met horten en stoten gemanifesteerd. Hoe prikkelend en ongemakkelijk deze ontboezemingen ook, Ulli Lust kan de verwachtingen niet inlossen. Meer dan een beschrijving is het niet, waarbij de oncomfortabele affiniteit je voortdurend voortsleept. Vandaag is de laatste dag van je leven, geen must have.
- Vandaag is de laatste dag van de rest van je leven ***
- Vandaag is de laatste dag van de rest van je leven ***

Geen opmerkingen: