Integrale Rork

Prachtbundel die majestueus Andreas' werk alle eer aandoet. Natuurlijk beginnend met de sublieme zwatwituitgave van de na twintig jaar afwezigheid gecreëerde Rork 0. Tussenin staan extra pagina's die Andreas toevoegde bij Franse herdrukken. Het plaatje wordt hierdoor alleen maar completer. De geesten: Andreas vleit zich naast M. Night Shyamalan. Niet dat het ooit anders is geweest, hierin voel je een (letterlijk) geestelijke verwantschap met The Sixth Sense. De auteur wentelt zich graag in de wereld van het bovennatuurlijke. Een man die met geesten kan praten, komt Rorks hulp inroepen omdat hij sinds jaar en dag dat contact verloren is. En gezien Rorks voorgeschiedenis vermoed je wel dat hij hem kan helpen. De reis die wordt afgelegd lijkt metafysisch en ongrijpbaar, haast onbegrijpelijk. Maar Andreas brengt ons met de nodige hints en knipoogjes naar een bevredigend einde dat minder ruimte laat voor interpretaties die je bij de auteur anders gewoon bent. Het gebruikelijke streven naar iets dat er niet meer is, blindstaarderij zonder te beseffen dat het voor je neus toch gebeurt. Of het nu geesten of mensen betreft, ga bewust met je omgeving om en zie ze vooral staan. Naast het openbarende en verlossende ontknopingselement (iets wat bij Andreas niet altijd even kraakhelder overkomt, charmeert de artiest met een andere extra troef. Hij grijpt terug naar de gedetailleerde Cromwell Stone-stijl. Verbluffende scènes (de eerste kaders van de platen 9 en 15) laten je langer stilstaan door hun illustratieve waarde. De ingekleurde versie heeft als voordeel dat je je hierdoor niet laat afleiden en je dus beter gefocust blijft op het verhaal. Vandaar best beide versies (zwatwit uit de eerste integrale bundel en kleur) in huis halen. Fragmenten: In een tijd dat het Kuifje-weekblad gekarakteriseerd werd door Michel Vaillant, Dan Cooper, Luc Orient en een nieuwe lichting avonturenauteurs opstaand met reeksen als Buddy Longway, Brnard Prince en Bruno Brazil, dook plots ook een ander talent op: Andreas. Beginnend met kortverhalen die qua sfeer aanleunen bij de mysterieuze, macabere EC Comics brengt de auteur geleidelijkaan meer structuur in het geheel. Het worden op termijn fragmenten die in een waas van geheimzinnigheid botsen met het bovennatuurlijke. Geen griezelgruwel gore gedaanteverwisselingen, wel wetenschappelijke wonderen waarvoor Rork verklaringen zoekt. Blijkbaar was Rork slechts een tijdelijke figuur afgaande op de laatste pagina! De cyclus is dan rond. De strip heeft één nadeel. De gedateerde inkleuring, over een esthetische samenhang kan je moeilijk spreken. Vaak dringen onaangename kleurvlakken zich op en is enige eenheid zoek. Een restauratie of actualisering ontbrak hier. Doorgangen: Terwijl je dacht dat in de beginfase die kortverhaaltjes gewoon slechts beklemmende verzinsels waren die je een onbehaaglijk gevoel bezorgden, moest je toch gradueel vaststellen dat Andreas de episode-eindjes netjes aan elkaar knoopte. Hierin wordt duidelijk dat de schrijver/tekenaar werkt aan een groter geheel. Anno 2010 zijn parallelle werelden aanvaardbaar gemaakt (Fringe), zelfs gemeengoed, Andreas deed het al begin jaren tachtig. Misschien minder concreet als een (alternatieve) afspiegeling van de onze, maar met evenveel mogelijkheden om elders verzeild te geraken. Het opvallendst is de visuele structuur, de pagina-opbouw die een dynamiek teweegbrengt op het blad. Jammer dat Andreas hermetisch zijn eigen ding doet, want alles welbeschouwd ligt zijn magisch-realisme of surrealisme dicht bij het universum van Schuiten en Peeters. Inderdaad, De duistere Steden. Het kathedralenkerkhof: Een schitterend schouwspel met een nieuwe speler die ten tonele verschijnt. Alleen jammer dat de afstand van een jaar je extra aan het lijntje houdt. Rork is zijn geheugen kwijt en tracht dat beetje bij beetje te reconstrueren. We volgen hem in die psychologische zoektocht. Alleen zijn de obstakels groot en verduidelijken de passanten niets extra's. De sublieme dubbelpagina is overweldigend, wat jammer genoeg niet van het verhaal gezegd kan worden. Het kathedralenkerkhof bevat te veel onbeantwoorde vragen.
- Rork 2 ***½
- Rork 3 ***
- Rork Integraal 1 ****