De aanhouder wint. Eens je je tanden zet in Christopher Nolans thriller dan laat je hem nooit meer los. In eerste instantie ongemakkelijk vanwege de structuur, scène per scène achteruit in de tijd gravend. Van punt y naar punt z, gevolgd door het verloop van punt x naar punt y, gevolgd door de ontwikkeling van punt w naar punt x... Op zich zou deze gang van zaken perfect te volgen zijn indien Nolan d'r ook nog eens een tweede continuïteit instopt, ongekleurd van het begin groeiend naar de climax.Visueel een sterk staaltje met vooral de onderbouw die gefundeerd de puzzel overeind houdt. En de sterke acteerprestaties. Ontwrichtend en toch verhelderend, langer durend dan slechts één moment. Onmogelijk te evenaren.
Memento. Christopher Nolan. 2000. ****
Geen opmerkingen:
Een reactie posten