De avant-première van The American in aanwezigheid van Anton Corbijn in de UGC De Brouckère, redenen genoeg om een U2-LP mee te ritselen en deze eventueel te laten ondertekenen. Jammer genoeg was daar geen ruimte voor en dus moest je het stellen met een kort publiekelijk interviewgesprek met de geïnviteerde regisseur voor de aanvang van de film. Dom natuurlijk want wat heb je aan het overlopen van een film (belang van de personages, de setting, de productieproblemen en vooral taboe: de inhoud) als je uiteindelijk je mond niet mag voorbijpraten? Voortdurend moest Corbijn zich met bochten doorheen de materie wringen om toch niks te verklappen. Beter ware het om achteraf een degelijke nabespreking te organiseren. Toen was Corbijn al ribbedebie. Misschien een diplomatische vorm om een kruisverhoor te vermijden?Ondanks de nadrukkelijke aanwezigheid van George Clooney in de film (hij speelt immers de Amerikaanse hoofdrol) stelt The American behoorlijk teleur. Qua ritme. Qua intensiteit. Qua spanning. Qua acteerprestaties. Misschien omdat het zich trailergewijs aankondigde als een actieprent en het slechts een lichtfilosofische, gezapige trip van een uitgerangeerde hitman is geworden. Enkel de muziek liet je nog even wegdromen. En ja, een verwijzing naar Sergio Leone is ook altijd welkom.
The American. Anton Corbijn. 2010. **½
Geen opmerkingen:
Een reactie posten