Deel één van Donkere Toren was goed, de tweede stuikte ineen, maar bij de derde zitten al de makers op de juiste golflengte. Dit was het oordeel voor de opener: "Bewerkingen van romans, zolang ze goed zijn hebben we daar niks op tegen. Peter David en Robin Furth wagen zich met de goedkeuring van horrormeester aan Stephen Kings werk van De donkere toren. Het is wennen om aan die ongekende wereld deel te nemen. Het duurt zelfs een hele tijd vooraleer je instapklaar bent. David en Furth blijven immers behoorlijk op afstand. Zonder al te veel beschrijvende informatie puur je als lezer alles uit de gedachtengangen van de hoofdpersonages en hun handelingen. Waar bevinden we ons? Hoe moet je alle gebieden in kaart brengen? Moeilijk om er een touw aan vast te knopen. Ondanks de beperkte spelers blijft het moeilijk om allen uit elkaar te houden. Gelukkig wordt het verhaal als één geheel aangeboden en hoef je niet episodisch te wachten naar de vervolgen. Het scenario raast voorbij, de actie drijft je mee, de passie laait hoog op. Net als het vuur. Goed en kwaad tegenover elkaar in een ongelijke strijd. Moge de beste winnen. Jae Lee heeft een grimmige, sterke visuele stijl. In deze bewerking kiest hij voor een bescheidener aanpak. Minder grillig, minder artistiek. Sfeervol in kleur afgewerkt door Isanove."- Donkere Toren 3
- Duistere Steden 14: Herinneringen aan het eeuwige heden
- fruits basket 6
- Minderbroedersschool 1
- New Byzance 2
- Rurouni Kenshin 1
- Rurouni Kenshin 2
Geen opmerkingen:
Een reactie posten