Als er één iemand met de pluimen gaat lopen, is het toch wel Martin Jamar. Zijn klassieke, karikaturale stijl wordt ondersteund door een uitstekende inkleuring die de pracht en praal van sommige scènes extra in de verf zet. Zo is de openingsscène reeds een goede voorbode van hetgeen je op pagina 34 te zien krijgt. Van een historische reconstructie gesproken in technicolor. Vanaf 40 met evenveel gevoel voor detail de Notre Dame illustrerend, van buiten én van binnen (44, wow, die kroning, majestueus). Jammer dat Dufaux weer zijn eigen wrede en duistere spektakel koppelt aan Bonaparte. Anders had dit een onnavolgbare historische klassieker kunnen zijn.
-
Dierenriem 8 **½
-
Dubbelmasker 6 ***½
-
Griekse Tragedie, Een 1 HC **½
-
Griekse Tragedie, Een 2 HC **½
Geen opmerkingen:
Een reactie posten