Faccioni's Gevallen engel

De gevallen engel is een ogenschijnlijk gewoon verhaaltje over een privé-detective die door een samenloop van omstandigheden beschuldigd wordt van een moord die hij niet begaan heeft. Goffaux maakt er een innerlijke zoektocht van die uitmondt in de bevrijding van Max' frustraties. Faccioni zit in de put. Zuipen is zijn enige uitweg. Lichamelijk en geestelijk verval, consequent in beeld gebracht met een vallende actie: van het hoogste dakpunt, naar het diepste der aarde, de riool. Faccioni zit duidelijk diep in de put. Alleen! Een moment om met zichzelf in het reine te komen. Schuldig, in de relatie met Katia. Onschuldig voor de moord. Tijd voor de wederopstanding. Met een zuiver geweten vindt hij dan ook de moordenaar. De gevallen engel is een verhaal met een symbolisch-psychologische inslag dat gedragen wordt door perfect gekozen woorden en beelden. Dramatische ironie op pagina 24: "Hoe heet je, moppie?". Hiermee bepaalt de protagonist zijn eigen doodvonnis. Dialogische hints via God, mijn engeltje, de dag des oordeels, café Black Angel. Pagina's 12 en 14 het spel met het woord 'lijk' waarmee Max zichzelf ongelooflwaardig maakt wanneer hij er daadwerke-lijk één ziet liggen. Sol-Ange (de gevallen engel, het duiveltje). Interessante filmische verwijzingen met als belangrijkste knipoog de beklemmende rioolscène uit The third man (pagina 38). Goffaux doet leentjebuur bij de zevende kunst: kadrages, het fragmentarisch herinneren van een gebeuren, de actie, camerastandpunten. De sfeerscheppende omgevingen, het lichtspel in Rhomers kamer, een lichtinval alsof je in de gevangenis zit. De kamer zelf (en daardoor ook haar bewoner), getypeerd door de bekleding, de schilderijen (Mondriaan): zakelijk en koud. En bovenal de visuele hints: de vleugels van stoom (pagina 3), het paardemolenpaard (21), God, de duivel, de engel met het zwaard, de enorme beer, pagina's 7 en 8, 19, 24, 44, de gelaatsuitdrukkingen van het meisje, de beer (34 en 45), de foto (17), het hoofd van de teddybeer in de loop van het verhaal. Geniet uiteindelijk van kader 7, pagina 44. De gevallen engel heeft een uitermate geconstrueerd scenario, vakkundig en functioneel getekend door Goffaux. En de inkleurster mag evenzeer in de verf gezet worden. Al zijn niet alle tekeningen technisch perfect (het meisje lijkt soms veel ouder), dit tweede deel is een heerlijk spektakel.
- Bakelandt 58 **
- Kiekeboe Familiestripboek 1997 **½
- Max Faccioni - Detective 2 ****