donderdag 29 maart 2012

Askers bijgedachten

De eerste bijgedachte die de kop opsteekt tijdens het lezen is de vertrouwde herkenbaarheid van Niklas Askers stijl. Gravend in je geheugen kom je bij Kristof Spaey terecht en diens Façade. Nochtans is het penseel dat Asker hanteert losser en iets artistieker. Maar ook de sfeer en de inhoudelijke spanningen doen je aan voornoemde denken. Met een enorme gemakzucht zuigt de auteur je in de wereld van twee personen. De ene keer twijfel je nog of één van beiden wel levensecht is en niet slechts verzonnen de uit- of verbeelding is van een romanpersonage. Je komt zo gemoedelijk dichtbij dat je op het einde moeite hebt om afscheid van hen te nemen. Ze hebben ongetwijfeld nog veel bijgedachten te vertellen, veel te beleven. En hoewel de plot behoorlijk simpel en vrij dunnetjes is, met een iets te makkelijke afhandeling, het geheel zindert poëtisch na en laat je achter met heel wat Bijgedachten. Een literair, volwassen boek.
- Bijgedachten ****
- Weerwolven - Renaissance **
- Zombies 2 **½

Geen opmerkingen: