Ooit Ragebols De droom van de walvis gelezen? Dan weet je immers meteen in welke sfeer je belandt wanneer je Otto tijdens zijn wandeling een 'zwevende' vis tegenkomt. Geen aardse hallucinatie, hoewel de suggestie je die richting uitstuwt, wel een verdwaalde voetganger die op de oceaanbodem is verzeild geraakt en plots beseft dat hij naar boven moet om een betere richting te kunnen bepalen. Dat in tegenstelling tot wat je normaal zou verwachten, een luchtje happen! Otto is woordloos absurd en aards surreëel. Frodo de Decker hanteert een Lewis Trondheim-mechanisme, op elke pagina eindigend met een pointe en toch de vertelling laten doorlopen. Vol slapstick, sadistisch wreed en lekker satirisch. Mooie kleuren, consequent stijl en verzorgd uitgegeven. Internationale klasse.
- beste verhalen van Donald Duck 35 ***
- Collectie 1800 14 - Alchemie 2 **½
- Missi Dominici 3 **½
- Otto 1 ****
- Tom Tempo 1 *
zondag 25 maart 2012
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten