Wie beweert dat enkel Charlier verantwoordelijk was voor het succes en de klasse van Blueberry, kent de reeks duidelijk niet goed genoeg.
In het realistische genre is Giraud één van die zeldzame hoogtepunten waaraan slechts weinigen kunnen tippen. Met zo’n eenvoud en zo'n gemak, zo accuraat tekenen, het is weinigen gegund! Later bewees hij –toch in de eerste delen van de Mister Blueberry-cyclus wel degelijk, en dat enkel onder de eigen naam, superscenario’s te kunnen schrijven. Drie plotwendingen in elkaar verweven zonder incoherent over te komen. Wie beweert dat enkel Jodorowsky verantwoordelijk was voor het succes of de klasse van De Incal, kent de reeks (en diens auteurs) duidelijk niet voldoende. De samenvloeiing van spiritualisme, filosofie, geloof en avontuur, is een amalgaan van twee entiteiten die perfect op elkaar waren ingespeeld en dus het beste gaven van zichzelf. Geef toe, hoe leuk de Metabaronnen ook, Jodorowsky heeft het hoogste niveau van de Incal nooit meer kunnen evenaren. Moebius daarentegen bleef op een uitzonderlijk hoog (en zelfs hoger) niveau zijn grafische- en vertelstijl exploreren. Met een vloeiende hand zijn gedachten op papier zettend. Ook dát kon hij: ALLEEN.
Jean Giraud/Moebius is zo’n multi-artiest die niet alleen de knepen van het vak kende. Hij wist daarnaast enorme grenzen te verleggen! Ja. Jean Giraud/Moebius is het voorbeeld van de auteur die meer betekend heeft voor verschillende generaties verhalenvertellers (zowel in de strip- als in de filmwereld) dan dat eender welk scenaist of tekenaar ooit zal zijn. Net door de dualiteit (Giraud versus Moebius) en de completering in zowel schrijven als in tekenen eindigend in het visueel vertellen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten