Wie niet meteen overtuigd is, zal onze bespreking wél helpen: "Wat een bizarre ontplooiing van het verhaal. Je volgt eerst Rudyr tijdens een overlevingstocht, op zoek naar voedsel. Geslaagde missie dus je denkt dat de bejubelde vechtjas wel eens een belangrijke rol zal spelen. Niet dus. Hij verdwijnt even snel van het toneel als dat hij gekomen was. Scenarist Queyssi verschuift de plot en centraliseert deze rond de rondborstige dame Giala. Allemaal er een beetje bij de haren getrokken, letterlijk om de onderdanigheid in de primitieve gemeenschap te benadrukken. Zestig bladzijden de apocalyps en dan ineens moet het verleden verantwoord worden. Als toegift voelt de schrijver zich geroepen om eventueel de fouten uit het verleden recht te kunnen zetten. Pathetisch eindigt Na de apocalyps met een 'positieve' toekomstvisie. De tekeningen van Juzhen zijn zo afgelikt dat je de lustobjectpoppetjes logischerwijs menig machoman op hol brengen. Hoe kan je nu zo schaarsgekleed in zo'n woestenij overleven? Vlot leest de strip wel weg, dus niet al te pretentieus. Alleen zitten er zo veel gaten en hiaten in dat zelfs stopverf er geen volle kleur aan kan geven."
11-09-2018
5/10
Geen opmerkingen:
Een reactie posten