Volkenwolk van Schlüter

Adembenemend en toch onvoldoende om groots te zijn. In deze eersteling worden de hoofdrolspelers op spannende wijze geïntroduceerd. Elk heeft zijn/haar drijfveer om de draken terug te vinden. De zeventig bladzijden verrassen. Zonder langdradigheid volgen de scènes elkaar op, de queeste voortstuwend met een geloofwaardige fantasie. Qua scenario zit het snor, die verdienstelijke basis ligt bij Kai Meyer op wiens boeken dit gebaseerd is. Ook de inkleuring zorgt voor het juiste temperament en geven je een wolkengevoel tussen hemel en aarde. Ralf Schlüter echter is niet helemaal mee. De langgerekte lijven verraden een gebrek aan anatomiekennis, een fout waarin hij in dit eerste album blijft volharden. De haardossen lijken steeds op de hoofden geplakt. De natuur en andere wezens zijn wel een kolfje naar zijn hand, dus grotendeels compenseert Schlüter. Een boeiend begin.
- Kôepels 1 ***
- Wolkenvolk 1 ***½
- Ze Heten Allemaal Mohammed **½