De vaderlijke gevoelens komen naar boven met deze optimistische film waarbij liefde de harteloosheid van de realiteit overwint. "Sam Dawson (Sean Penn) is verstandelijk gehandicapt en heeft het niveau van een zevenjarige. Toch zorgt hij met de hulp van een groep buitengewone vrienden voor zijn, door haar moeder verstoten, dochtertje Lucy en voedt haar liefdevol op. Zij vormt het middelpunt van zijn leven. Wanneer Lucy zeven jaar wordt, ontstaan er problemen als Lucy op school wordt gepest met haar vader. Een welzijnswerker wil Lucy daarom in een pleeggezin plaatsen. Sam is doodongelukkig. Samen met advocate Rita (Michelle Pfeiffer) begint Sam een moeilijke strijd om zijn dochtertje terug te krijgen. Rita raakt steeds meer onder de indruk van Sams genegenheid voor zijn dochter, maar hoe zal hij ooit een jury kunnen overtuigen dat onvoorwaardelijke vaderlijke liefde het allerbelangrijkst is?" Op zich zit de film vol clichés met onvolmaaktheden waarbij je heel wat vragen kan stellen bij het tot stand komen en het eerste opvoedingsproces van Lucy. Sta je daar niet bij stil en laat je je overstelpen door de levendigheid van de film, dan vloeien menige tranen. De gedrevenheid waarmee Sean Penn zijn personage verlevendigt, écht maakt, is verbazingwekkend. In de categorie 'het uitbeelden van iemand met een handicap' overklast hij de vaak gelauwerde Daniel Day Lewis. En Rain Man Dustin Hoffman mag zich vlug schuilen onder een paraplu. Het samenspel met zijn dochtertje verloopt vloeiend en natuurlijk. Zelfs de protserige Michelle Pfeiffer is perfect getypecast als de advocate wiens hectische leven ook weerslag heeft op de verhoudingen binnen het gezin. Uiteindelijk ondergaan ze allen een groeiproces. I am Sam is zo'n feel good-movie die je als een winterse kachel binnenin hartverwarmend werkt. Daarbovenop heb je die schitterende soundtrack met allemaal Beatles-covers, een schrapende Eddie Vedder op kop. Sam is immers een groot liefhebber van de groep en dat vertaalt zich op heel wat manieren, zowel inhoudelijk als muzikaal.
I am Sam. Jessie Nelson. 2001. ****
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten