Berthet eindelijk weg van de
Pin-up-recyclage en de mislukte retro-SF-uitstapjes. Hij nestelt zich terug in het genre waar alles indertijd mee begon: de 'polar'. Dat merk je aan de pulpachtige kaft die de zwartgele pockets van de Franse variant op de geschreven film noir recreëert. Berthet kiest voor een keurmerk (collectie Zwartlijn) in plaats van zich verder conceptueel uit te sloven (de cover). Hautière focust zich op de naïeve Cubaan die met opengesperde mond de diva, de femme fatale blindelings volgt. De jongen heeft zich in nesten gewerkt en zal een vluchtroute moeten gebruiken die hem hopelijk een veilige thuishaven oplevert. Kan de anonimiteit van Hollywood dit bieden? Ondanks de 64 pagina's blijft dit eerste album een aanzet. In een gestaag tempo raak je lichtelijk geïrriteerd door de vanzelfsprekendheid waarmee Joaquin zich laat inpalmen en ringeloren. Dit eerste deel van
Perico is leuk, toch verwacht je wat meer pit.
-
Jommeke 272 (cover Delzenne) ***
-
Jommeke 272 (cover Merho) ***
-
Jommeke 272 (cover Borgions) ***
-
Jommeke 272 (cover Cneut) ***
-
Perico 2 ***
Geen opmerkingen:
Een reactie posten