Door de terugval van zestig naar achtenveertig pagina's moet Yann inbinden en dat komt het verhaal niet ten goede. Toch zeker de afronding niet die best wat extra scènes kan gebruiken. Tenzij het de bedoeling was dat dit verhaal alsnog vervolgd zou worden.
Ama lijkt eerder de speeltuin van twee auteurs die de grenzen van de erotiek aftasten en zich wellustig geven aan speelse spelletjes (pagina's 20-21). Zoals steeds staan macht en onderdrukking centraal, net als de positie van de vrouw in de maatschappij. Hier met eentje die volledig haar mannetje weet te staan. Michetz laat weer even sierlijk de inkt vloeien op het papier, ravissante rondingen geaccentueerd door een zachte inkleuring.
Ama is mooi maar mist de noodzakelijke zachte afronding op het eind, niet deze bruuske stop. Voor wie het niet opmerkte, uitgever Glénat verwisselde bij de productie twee pagina's (net de meest opwindende scène op pagina's 20 en 21). Voor de juiste volgorde dus eerst rechts beginnen lezen.
-
Braziliaanse droom, De 2 *½
-
Jerom 40 *
-
Tako 2 ***½
Geen opmerkingen:
Een reactie posten