Vooralsnog blijft het spektakel aan 100 Bullets vooral geconcentreerd op de visuele kracht en pracht van Eduardo Risso (én aanvullend zijn inkleurder). De geconstrueerde pagina's laten je oog vloeiend meedansen op het ritme van de compositie. Deels door de handelingen, deels door de tekstballonnen. Wie zich daar al te zeer op focust, mist de kleine details die gebeuren op de achtergrond. Niet ter zake doende faits divers die weliswaar afleiden en verrijken tegelijkertijd. Risso speelt erop los. Alleen heb je na twee bundels nog steeds geen vat op dat universum van de 100 Bullets. Agent Graves, de organisatie, tot daar aan toe. Maar het is ook moeilijk om de ingezette pionnen te begrijpen. Ondanks de carte blanche om hun leven terug op het juiste spoor te zetten, lukt het hen niet altijd. Onberekenbaar.
- 100 bullets 2 ***½
- Harry Humus 4 *
- Harry Humus 5 *
- Primal Zone **½
- Pulpman 15 ***
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten