Om niet in herhaling te vallen, nu wel de juiste bespreking.
Sfar zet nog één keer zijn beste beentje voor met een fraaie covertekening voor deze integrale. Wat intrigerend begon, vervalt al gauw in de door Woody Allen gecreëerde Joodse vooroordelen. Over die zeurderige mannetjes die steeds moeten klagen en die amper kunnen genieten. Toch probeert Sfar mensen te verbroederen door eenieder begrip te laten opbrengen voor andersdenkenden. Een nobele boodschap die wegzinkt in het filosofische drijfzand. Joan Sfar is Jood en iedereen zal het geweten hebben. Vanuit diens achtergrond portretteert hij enkele personages die karakteristiek zijn voor deze gemeenschap. Een herkenbaarheid die je makkelijk of vanzelfsprekend doet terugdenken aan cineast Woody Allen. Gierigheid, filosofisch geleuter, onhebbelijk gemekker, het overdreven in vraag stellen van de functionaliteit van het levend denkend wezen op deze aardbol. 'Mens, waarom leef je toch?' vraag je je geregeld af. Sfar probeert hier zonder al te veel pretentie op in te spelen. In het eerste deel lukt dat aardig. De plezante kennismaking met de protagonisten levert heerlijke conversaties op en rake typeringen. De parabel treft doel. Met een onderhoudend en speels relaas loodst hij jou door één aspect van de Joodse cultuur. Wat als dieren speken konden, wat zou je dan allemaal niet te horen krijgen? Gezien dit verteld wordt vanuit het perspectief van de eigen gemeenschap (Sfars roots) schreeuw je geen moord en brand. Neen, Sfar zegeviert met durf, lef en humor. Voor de bespreking van de verdere delen, klik door via: De Malka van de leeuwen, De exodus, Het aards paradijs en Afrikaans Jeruzalem. Sfar heeft na het eerste deel duidelijk al het goede kruit reeds verschoten.
- kat van de rabbijn, De 1 ****
- kat van de rabbijn, De 2 ***½
- kat van de rabbijn, De 3 ***
- kat van de rabbijn, De 4 **½
- kat van de rabbijn, De 5 **
- kat van de rabbijn, De compleet (Classics collection) ***
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten