Dit komt dus uit de derde periode van de Suske & Wiske-carrière. De eerste is die van de naïeve, kinderlijke stijl vol charme. In de tweede poetst Vandersteen die op met een zuivere klare lijn, een technische die hij zelfs nog even na de Blauwe Reeks hanteert (De Distere Diamant) om dan over te gaan naar deze 'modernisering' (die ondertussen natuurlijk ferm achterhaald is). Opgepoetstere karakters (cfr Jeroms opgeblazen borstkas)en hedendaagsere decors (de uitdeinende fifties, begin sixties). "Droom of werkelijkheid, het heeft geen belang! Laten wij alleen de herinnering bewaren aan een modern sprookje, waarin trouw en opoffering over kwade wil zegevierde!" Da's de moraal van het verhaal. Gek genoeg geeft de auteur geen enkele verklaring hoe Ruiten Dame ten tonele kan verschijnen terwijl ze zich toch elders bevindt. It's a kind of magic? Leuke passages vermengd met een vleug Lewis Carrolls Alice in Wonderland. Het verhaal had nog iets meer om het lijf mogen hebben.
- Donnington 3 ***
- Sprinkhaan 4 ***½
- Suske en Wiske 46 ***½
- Suske en Wiske 101 ***½
- Suske en Wiske Klassiek 48 ***½
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten