Het lot van de protagonist blijft als een slinger bengelen tussen hemel en hel. Zelfs al doet Lincoln geen enkele moeite om noch God noch de duivel te tarten, dit stuk schorem wil enkel zijn ding doen ver weg van iedereen. Als een wildebras in een niet geciviliseerde wereld. Helaas heeft hij nood aan likeursoelaas en moet hij af en toe toch richting beschaving om zijn bezopen gading te vinden. En het is daar dat de hemelse poppenspelers genoeg instrumenten vinden om hun 'volgeling' Lincoln tot de orde te roepen. Hoe wonderschoon Lincoln ook getekend is, het blijft een abstract gegeven. De auteurs blijven halsstarrig vasthouden aan deze leeploper die zich als een speelbal voelt tussen goed en kwaad zonder dat hij daarnaar solliciteerde. De originaliteit is er ondertussen vanaf en je hoopt dat Lincoln ooit eens een keer van zijn demonen verlost raakt en een eigen weg kan kiezen.
- Lincoln 1 ****½
- Lincoln 7 ***½
- Suske en Wiske 10 ****
- Suske en Wiske 123 ****
- Suske en Wiske Klassiek - Rode Reeks 38 ****
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten