Uderzo en Goscinny weten de karakteristieken van een land perfect uit te buiten zonder neerbuigend de bevolkingsgroep en zijn cultuur te ridiculiseren. Ja, bij de Britten spreken ze anders dan bij ons. Bij de Britten zijn ze koeler (Flegmatix) en afstandelijker van aard dan bij ons. Bij de Britten drinken ze anders (warm water al dan niet met een scheut melk) dan bij ons. Bij de Britten beoefenen ze andere sporten dan bij ons. Met respect kijk je op die eilandbewoners en hun gewoontes neer. Jammer dat in de Nederlandstalige (Nederlandse zelfs) versie er niet meer gedaan werd omtrent de taal. Het is natuurlijk moeilijk een gulden middenweg te vinden waneer de ene Brits en de andere Frans spreekt. Goscinny loste dat op door de woorden, zinsconstructies en uitdrukkingen naar Baudelaires taal om te zetten. In het Nederlands lees je voortdurend de vertaalde geijkte uitdrukkingen Jolly good, My goodness, Home sweet home, alleen heeft het in de omgezette vorm niet dezelfde komische impact. Het derft gelukkig de oorspronkelijke pret niet. Met barden als The Beatles en de introductie van thee bevat Asterix en de Britten memorabele scènes.
- Asterix 8 HC ****
- Asterix 8 SC ****
- Asterix 8 Filmeditie SC ****
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten