zaterdag 6 oktober 2018

Gewikt en gewogen (194): Campbells 5

Inhoudelijk: "Campbell en zijn bemanning volgen het spoor naar de schat van San Brandamo. Hun zoektocht leidt hen naar de poorten van het Inferno, een oude tempel die bewaakt wordt door wilde inboorlingen. Daar zou de meest fabelachtige schat uit hun piratenloopbaan te vinden moeten zijn. Maar ze zijn niet alleen."

Wie niet meteen overtuigd is, zal onze bespreking wél helpen: "Hoe zat de vork ook alweer in de steel? Munuera recapituleert niet en dropt je voor een laatste keer in het familiale piratenavontuur. Terwijl je eerst sukkelt met een zoekgeraakt inlevingsvermogen worstel je na lezing met een pijnlijke onthechting. Het afscheid na de innemende climax laat je niet onberoerd. Schip ahoi, missie bereikt voor de schrijver-tekenaar. Knap opgebouwd, met veel gevoel verteld en op het perfecte moment de gevoelige snaar rakend. Lezen, da's de boodschap. Is het een optisch bedrog of klopt het inderdaad dat Munuera minder verfijnd tekent en sneller teruggrijpt naar Disney-elementen. Soms zelfs iets te minimalistisch in de decors. In het kader van functionaliteit geen echte hinderpaal. De drie vloeken, vervloekt dat het gedaan is."
26-09-2018

9/10

Geen opmerkingen: