vrijdag 17 november 2017

Vijfenzeventig stripbesprekingen 2017 (586 tot en met 660)

Hallelujah, een nieuwe conceptreeks. En doe eens een gokje wie er aan het roer staat? Istin stapt voor het eerst uit zijn comfortzone en bewandelt zo waar een SF-pad ver van de elfen, dwergen, gnomen en dies meer. Resultaat: een verfrissende duik in en kijk op de wereld van de robotica, met Philip K. Dick als referentiepunt. Mens versus machine in een toekomst waar deze laatste moet toezien op het behoud van de eerste. Maar wat als (zonder de plot te willen verraden)? Je hebt even tijd nodig om je van de situatie meester te maken, eens deelnemend word je gegrepen door de thriller. Wat is de verborgen agenda? Ver weg van de Axel Moonshines en Ravians is Hervan Millan eerder een volgeling van de toekomstgrafiek genre Carmen McCallum en Travis. De overgesatureerde kleuren van Héban geven het een nog futuristischer tintje. Heropstanding, goed.
- Androïden 1 HC
- Androïden 1 SC
- Androïden 2 HC
- Androïden 2 SC
- Arthus Trivium 3
- Bank, De 6
- Bloed van Lafaards, Het 4
- boek waarmee men vrienden maakt, Een
- Byron P.D. 1
- Dance Academy 10
- Deepwater Prison 3
Drie jaar zijn we sinds het verschijnen van deel 2 verder, Frusin heeft duidelijk andere artistieke uitstapjes achter de rug, stijlkundig ziet het er ietsje anders uit. Meer afgeborsteld, veel cleaner. Het neemt dat stuk rauwheid van de Afrikaanse jungle weg. Sneller, daarom niet slechter. Eigenlijk heb je nu pas door dat Marazano zijn variant schrijft op Joseph Conrads Heart of darkness, een Apocalyps Now met één Romein in de hoofdrol die eens verzwolgen door dat vreemde continent zijn plaats op de troon bemachtigt. Dé hamvraag, zal hij in het afsluitende deel de andere teamleden verloochenen en ooit terugkeren naar het thuisland? Als je de Kurtz' logica volgt blijft hij even meedogenloos! De heilige tranen van Nyabarongo, ga het leeuwengevecht aan.
- Expeditie, De 3
- Familie De Koninck 4
- F.C. de Kampioenen bundel 23
- Frontlinies 4 HC
- Frontlinies 4 SC
- Garfield Compleet 3 1982-1984
- Garfield (groot A4-formaat - kleur) 128
- Godenschemering 5
- grote zeeslagen, De 3
Een gewaagd initiatief van Ballon Media, het Franse boek wordt straal genegeerd en de uitgever zocht zelf het kruim van de Vlaams-Nederlandse stripauteurs bijeen om een eigen hommage-versie in elkaar te steken. Helaas werden hier en daar toch nog een paar namen vergeten om het lijstje helemaal compleet te maken. Tijdsgebrek of vergetelheid, dat is een interne zaak. Je kan duidelijk nooit iedereen tevreden stellen. Werd er bewust gekozen om specifieke artiesten en illustratoren erbij te betrekken die telkens de eigen aanhang zouden kunnen aansporen om het album aan te schaffen of er op zijn minst reclame voor te maken? Gezien de bijdrages valt toch op welke impact Franquin gehad heeft, ook buitenshuis. Niet elke invulling is even ludiek, geweldig of subliem. De zeldzame pareltjes zijn net degene die zich niet willen meten met de meester en de tekenaar de eigen identiteit niet verloochent. Peter de Wit is daarvan het beste voorbeeld/ en mercantiele vriendschap tussen Guust en Sigmund voor het leven. Voorts veel variaties op hetzelfde thema, vooral het niet slagen van Demesmaekers contractondertekeningen. Vandaar dat Bosschaerts Maar als er nu gedanst wordt wél zo lekker fris is! Opmerkelijk ook de verschillende illustraties. Met een prachtige Griffo, een gestileerde Carl Cneut en Mark Borgions uit de band springend. Zitten er dan ook mindere of overbodige tussen? Ja, al bepaal je die best zelf.
- Guust, Best of Gefeliciflaterd! HC
- Guust, Best of Gefeliciflaterd! SC
- Guust chronologisch 5
- Guust chronologisch 6
- Guust chronologisch 7
Beginnend met twee ongenummerde gags, daarna volgen 460 tot en met 478. Zo weinig éénpaginagrappen, hoe kan dat? Zelfs de rest van deel 8 uit de Alles van Guust-reeks is hierin niet opgenomen? En toch is deze chronologische bundel dikker! Alle redactionele stukken (behoorlijk wat, ongeveer de helft van het boek) werden hierin opgenomen met onder andere de journalistieke beschrijving van het mythische bezoek (of de ongewilde adoptie) van de leeuw. Hét bewijsmateriaal dat er zich in de Centrumgalerij in hartje Brussel een jonge leeuw rondliep. De hilarische foto's zijn extra geënsceneerd en verhogen het drama, als zou het nog jonge dier heel het gebouw op stelten hebben gezet. Eens verwijderd, wordt de plaats ingenomen door een aap. Ja, het kon er daar wild aan toegaan. Delporte was de schuldige! Dit is nu eens uniek materiaal die het boek de moeite waard maken. De reproductiekwaliteit had iets beter mogen zijn.
- Guust chronologisch 8
- In vino veritas 1
- Jommeke 287
Cultuurfilosoof en Joods volksvertegenwoordiger Joann Sfar heeft ongetwijfeld op vraag van de uitgever de smeekbede ingewilligd om zijn bankrekening snel te spijzen en laat daarom zijn jankende, zanikende kat terug aan het woord. Het beest had voorheen al heel wat concurrentie te verduren, nu de bazin echter een kind krijgt is het hek helemaal van de dam. Waar sta je als dier - lees mens - toch in dit universum? Je zou het gezeur nog kunnen verdragen, moest het nog getemperd worden door een grafische esthetiek. Helaas lapt Sfar de schone kunsten aan de laars en kribbelt hij er lustig op los, vrijelijk uit de losse pols kribbelend. Het vertellen mag dan in zijn bloed zitten, het tekenen is bij hem door de talloze transfusies met andere media (onder andere de cinema) weggevloeid.
- kat van de rabbijn, De 6
- Kiekeboes, De 149
- Kiekeboes, De 149 LX
- Kiekeboes, De 149 Superdeluxe
- Kiekeboes, De Omnibus Snowbusiness
Zo zie je maar dat je met een middelmatige reeks (De roep van de legenden) niet noodzakelijk je reputatie om zeep helpt. Integendeel, het werd de springplank naar Sneeuw - De oorsprong en nu dus ook opgepikt om aan het universum van Thorgal mee te mogen werken. Fred Vignaux haalt het beste uit de kast en toont meteen dat de figuren hem in de vingers zitten. De Vita is vergeten en Surzhenko's bijdrage verbleekt er zelfs bij. Enorm karaktervol en met de juiste sfeer, het bovennatuurlijke wordt daardoor weer aanschouwelijk aards. Dorison is het gewoon om met mythische personages te werken (Long John Silver, Siegfried), samen met Mariolle is het weer proeven van een goddelijk buffet. De tijdberg nestelt zich dicht bij De schaduwen voorbij, traditionele klasse.
- Kriss Van Valnor 7
- Kriss Van Valnor 7
Het design-spel met de kaarsjes in de titel is niet echt geslaagd, de morgensterretjes glinsteren niet. Giacometti keert terug naar de financiële bron van de reeks, het moment toen Largo aan het hoofd kwam te staan van een imperium en van alle kanten belaagd werd. Nu is het niet anders, een opponent wil de multimiljardair van de kaart vegen en alle beursmiddelen gebruiken om de rockster een toontje lager te laten zingen. Voor menig Winch-lezer is deze aanpak verfrissend, back to the roots. Voor wie echter Bankgeheimen, Hedge Fund en Shadow Banking de laatste jaren ontdekte, is de vrijgegeven informatie hierin minder verrassend. Het achter de schermen-gekonkelfoes kwam ook al uitgebreid in voornoemde reeksen aan bod. Eén groot verschil: Francq en Giacometti beperken zich niet tot een doorsnee filmmaatschappij. Zij maken er meteen een grootse Hollywoodproductie van met tetterende toeters en bollende bellen, letterlijk beginnend met een vuurwerk. Gedegen professionalisme is het minste dat je kan zeggen, waarbij de tijd (of de klok) voor de onstuimige avonturier zoals vanouds tikt om uit de zoveelste benarde positie te geraken.
- Largo Winch 21 SC
- Largo Winch 21 HC
Een sterk cirkelvormig verhaal waarbij het begin het einde inluidt. Net op het moment van de genadeslag krijgt Abe nog de kans zijn korte leven te overzien en jou de ware toedracht van deze dodelijke aframmeling mede te delen. Fragmentarisch worden de stukjes geschiedenis aan elkaar gebreid, voortdurend verspringend op het lappendeken van het verleden. De reconstructie brengt je bij het fatalistische eindpunt, je hart krimpt ineen. Want zelfs al kende je het definitieve verloop, toch hoop je voortdurend op dat stukje verlossing. Dat alles uiteindelijk toch op zijn pootjes terechtkomt. Stéphane Louis maakt het drama levensecht en waar, beschrijft de evolutie tussen liefde en haat zonder al te veel woorden. Lionel Marty tekent dat rudimentair uit. En dat levert magie op. Liefde en haat, zeer mooi.
- Liefde en haat
- Lucky Luke 7 (new look)
Over Joshua: omnivoor Brunschwig is duidelijk in de leer gegaan bij de toenmalige 'nieuwe' generatie Amerikaanse stripauteurs die opeens een andere doorgedreven schrijfstijl hanteren. Eerste kenmerk, de gekleurde gedachtenballonnen, alle belangrijke personages die aan bod komen worden gekarakteriseerd door hun eigen herkenningspunt. Zo weet je meteen 'wie aan het woord is'. Tweede kenmerk: de psychologische diepgang. Dit zijn geen vlakke figuren die nog geïntroduceerd en gekneed moeten worden, met centraal de getormenteerde Vietnam-veteraan die apathisch voor zich uit staart, ver verwijderd van het gebeuren. Alsof je een mini Deer Hunter leest. Samuel Ritchie die een eigen onderzoek voert en dus een heksenjacht opent. En Woody natuurlijk, de pantoffelheld die transformeert in een paracommando. Zelfs na vijfentwintig jaar is deze geniale Jushua nog even opwindend. Met de nodige scepsis aanschouw je de wederopstanding van een politiek geruggensteunde vigilantengroep. Deels omarmend in de hoop dat het onrecht uit de wereld gehaald wordt, al merk je meteen welke prijs daarvoor betaald wordt en verwacht je toch enig politiek getouwtrek met machthebbers die er een andere agenda op nahouden. Laurent Hirn heeft een vrijelijke haast Boucq-achtige stijl. Niet alles tot in de puntjes correct, maar wat leeft dat! Resultaat: een unieke belevenis. Over Amy: Brunschwig overtrad toen al met gemak de reguliere beperkingen van een strip, zijn verhalen bekijk je eerder als langspeelfilms van twee uur (toch mooi 62 bladzijden) zonder dat ze ook maar een seconde vervelen. Wat een spektakel met al dat kruipen-in-de-huid-van al de deelnemers aan dit mysterie.
De onthullingen lijken vanzelfsprekend totdat de scenarist wederom met een verrassende wending uitpakt. zag jij het aankomen? Nochtans lagen de hints voor het grijpen. Op Hirn valt eveneens niets aan te merken. Het niveau blijft hoog, zowel inhoudelijk als artistiek. Hoe onschuldig is De Macht der Onschuldigen? Niet. Over Providence: hoewel Providences naam prijkt op de cover en zijn relaas binnenin uit de doeken wordt gedaan, staat ook Joshua nog steeds (samen met Amy) op het voorplan. Wat wordt er hier allemaal bekokstoofd? Een achter de schermen machtsgreep met de ogenschijnlijk onschuldige Jessica Ruppert, de zogenaamde redder in nood? De Macht der Onschuldigen, een ongeëvenaarde thriller. Over Jessica: Iets wat veel te weinig gedaan wordt in strips: echte flashbacks. Het was even zoeken, maar Brunschwig en Hirn hernemen een cruciale scène uit het eerste deel (platen 30 en 31), de eerste overwinningsroes van Providence (plaat 41, deel 4). Een prachtige ingreep die je niet opzadelt met een ongemakkelijk déjà vu-gevoel, wel de link leggend met hoe het allemaal in het begin ervaren werd. De kleine aanpassingen geven de indruk deze versie zelfs vanuit een ander perspectief verteld werd. Niet dus. Hoewel Jessica's verlossende rol centraal staat, blijft het toch gissen naar de manipulatieve impact van deze 'vredelievende' organisatie. Het zaadje werd gelegd voor de finale confrontatie Joshua versus Providence. Verrassing alom. De Macht der Onschuldigen, wat een knappe thriller. En over het nooit eerder vertaalde Sergeant Logan: de reis waar Brunschwig en Hirn elf jaar over deden om die boeiende personages Joshua, Amy, Jessica en Providence volledig uit te hollen, heeft een uitstekende atypische thriller opgeleverd. Brunschwig waagt zich aan de Alan Moore >Who watches the Watchmen-methodiek, het achter-de-schermen-getouwtrek van manipulatieve geesten met ziekelijke, dictatoriale plannetjes. Of is het allemaal toch goedbedoeld? De finale afronding is bevredigend, het doek valt en alle spanning werd weggenomen. Straffe kost.
- Macht der Onschuldigen, De Cyclus 1 Integraal
A. Dan is ook de artiest van Kabeljauwtje, daar werden zijn zwakke tekenprestaties verdoezeld door de aangrijpende scenariobewerking van Scotto en Stoffel. Hier echter steken de tekortkomingen zo de kop op dat Pagnols geest wegzinkt in het middelmatige moeras. Jammer, want het ijzersterke tragische drama is pijnlijk om te ondergaan, meeslepend zuigt het jou mee in een spiraal van verval. Het hoogtepunt vind je op plaat 29, alsof Ferris Bueller je toespreekt als eminent professor, genre: "Life moves pretty fast, if you don't stop and look around once in a while, you could miss it." Pagnol gaat erg ver in de pathos en laat geen spaander heel van de werkethiek die Blaise aan de dag legt. 'Mens, vergeet niet te leven' schreeuwt hij uiteindelijk uit. Hopelijk valt niet iedereen in de verlossende annex deprimerende val. Jazz, grafisch zwak, inhoudelijk sterk.
- Marcel Pagnol 6 Jazz
Een zich ontwikkelende spirituele geest, de handleiding (of inleiding) vooraan legt een stukje van Moebius' ziel bloot, het helpt om het grafische genie beter te begrijpen. Vaak geschift en bizar met een stukje onmenselijkheid dat zich opdringt. Inderdaad, Moebius' verhalen zijn nogal somber. Pionierend laat de tekenaar zich op het naakte vel gaan en creëert visuele spielereien met een complexe innerlijke boodschap. Is de mens wel lekker? Voor buitenstaanders (en niet-kannibalen) niet te vreten met al zijn oversauste ijdelheid. Hoe klein kan het heelal zijn? Zelfs in het verste uithoekje kom je wel iemand tegen die je kent. Kortom: een bundel vol humane introspectie.
- Moebius Classics 1 Wat is het heelal toch klein
- Moebius Classics 1 Wat is het heelal toch klein LX
- Murdervale
- Odyxes 2 HC
- Odyxes 2 SC
- Op weg naar Compostella 4
- Orbital 5 HC
- Orbital 5 SC
Die alomvattendheid, het begin van het wereldse verzet omdat er op interstellaire schaal weer machthebbers zijn die zogenaamd vredelievende plannen hebben maar daarvoor wel eerst alles en iedereen moeten decimeren. Met een bezeten Caleb, in zich een oncontroleerbare entiteit schuilend. Een mix van de Watchmense Dr Manhattan en de explosieve Akira, met een ongezonde vernietigingsdrang. Runbergs amusementsverhaaltje is niet zo vrijblijvend. Pellé schildert minder minutieus, sneller. En dat om vlotter vooruitgang te boeken. Het geeft de strip extra viriliteit. Verzet, wanneer je het geweldloze moet omzetten in actie. Intelligent.
- Orbital 6 HC
- Orbital 6 SC
- Orbital 7 HC
- Orbital 7 SC
Een verhaal over Graham Greene en eindigen met een citaat van Joseph Conrad, grappig. Het duurt een tijd vooraleer Hyman je weet te overtuigen met zijn zachte kleuren en floue beelden in dat nadrukkelijke spionagedecor. Het duurt evenzeer een tijdje vooraleer je doorhebt de premisse en het fundament te beleven van één der grootste filmnoir-klassiekers. Met al die geheimen voelt het inderdaad aan als een terug thuiskomen in die beklemmende Weense sfeer vol verraders, femme fatales, spionnen en dubbelspionnen. Dat déjà vu-gevoel is vooralsnog afleidend, totdat de klap op de vuurpijl de volledige plot doet openbarsten met verrassende onthullingen. Wie trouwens De Cambridge Five gelezen heeft, verlekkert zich helemaal op dit stripsnoepje. Zuur en zoet tegelijk met er- en herkenning. Na verloop van tijd ebt toch dat verlangen naar zwart wit weg en baad je alsnog in het fatalistische drama. De Praagse coup, een uitstekend scenario geladen gebracht.
- Praagse coup, De
- Ravian Integraal 4
- Rijk, Het 2
- Shadow banking 4
- Sherlock Holmes en de Tijdreizigers 1
Hoewel de Collectie 1800 op een dod spoor is beland, blijft uitgever Daedalus hardnekkig vasthouden aan het meest vruchtbare product uit de reeks: Sherlock Holmes. Alleen is dit de zoveelste afgeleide spinoff terwijl er nog andere zijn die afgerond moeten worden. De plechtstatige houding van Holmes op de cover geeft lichtjes de indruk te lijden heeft aan een breuk in het rechtse onderbeen. Een ongezonde glooiing die doet vermoeden dat Bervas zich anatomische vrijheden veroorlooft. Dat compenseert de artiest ruimschoots met uiterst sfeervolle decors (pagina 24, kader 1, 24-5, 38-1) samen met expressieve karakterkoppen. Ontwaar je daar zelfs niet een beetje emotie in Holmes' gezicht (medelijden of verwondering op pagina 9, kader 8). Cordurié heeft zich ondertussen stevig ingewerkt in het Sherlock-universum en haalt de kroniek boven van de nadagen. Met Mycroft aan zijn zij, een verplichte opvoering. Na de vampieren- en de necronomicon nu dus een ander segment van de populaire cultuur die haar intrede doet. Cordurié pakt het intrigerend aan.
- Sherlock Holmes Society 1
- Smurfen, De 31
- Stieg Larssons Millennium Saga 2
- Suske en Wiske 342
- Suske en Wiske 342 LX (linnen rug)
- Suske en Wiske 342 LX (semileer)
- Suske en Wiske Classics 5
Weer een hoogtepunt uit de Sus en Wis-reeks. Vandersteen had ongetwijfeld toen al scriptschrijvers en andere assistenten ter beschikking, wanneer je al die grappen en creatieve taalverzinsels bij elkaar optelt, daar kan geen enkele hedendaagse strip aan tippen. De dichte drommen drummende duivels donderen daverend door de deinende dalen, de dappere dorpsverdedigers dreigende. Die weldoordachte spitsvondigheid aangedikt met recyclage van bestaande situatiehumor (een palmboom gebruiken om jezelf weg te schieten, het bivakkeren in de buik van één of ander groot beest), een Vandersteen wist hoe een verhaal continu op te vrolijken. Met een sneer uit de pan voor de mysterieuze jager die het blijkbaar gemunt heeft op de rijkdom van Lambiks vader, de op geld beluste collector is iemand waarmee je tijdens je beroepsleven geen aanvaring mee wil hebben. Naast de knettergekke plot blinkt De Tamtamkloppers ook grafisch uit. De opvallende lijndikte bakent de personages netjes af en de decors werden summier gehouden om de focus niet af te leiden. Wat hebben Sus, Wis en alle anderen karakter in deze strip. Gezond geschift.
- Suske en Wiske Classics 6
Waarom o waarom krijgt Zep noch in Vlaanderen noch in Nederland de erkenning die hij verdient met deze geweldige Titeuf-reeks? Te Franse humor? Klinkklare onzin. De speelplaatsromantiek en publiciteitsgrappen (om dé Urbanus te quoten) zet menig kind in zijn (gescheurd) hemd. Pesten via sociale media, hoe pak je dat best aan? Je gevoelens voor Ramatou uiten zonder gezichtsverlies te lijden, hoe pak je dat best aan? Is er weer iets met je huiswerk misgelopen, hoe pak je dat best aan? Titeuf denkt steeds van aanpakken te weten, maar als puntje bij paaltje komt, blijken zijn ingevingen toch nooit de beste strategie te zijn geweest. Zelfs na 14 delen zit die naïviteit er nog steeds in, is dat broekventje nog altijd even stoer, stout en omgekeerd evenredig hulpeloos. Kortom: herkenbaar puberen. Waarom o waarom krijgt Zep noch in Vlaanderen noch in Nederland de erkenning die hij verdient met deze geweldige Titeuf-reeks? Ongetwijfeld omdat de vertaling er niet pal op zit. Vaak kwijnen de gags weg en missen ze geregeld de pointe. Tenzij Zep natuurlijk in het origineel zelf al ontspoorde.
- Titeuf 14
- Urbanus 176
- Urbanus vertelt 26
- Wegen van de Heer, De 4
Na het Australische avontuur in Down Under reizen Sergeef en Pezzi de wereld helemaal rond met een elitesoldaat in de hoofdrol. Geopolitiek met veel achter de schermen getouwtrek, niet iedereen is daarmee gediend. Terwijl de schijn hooggehouden wordt, trekken de manipulatieve figuren aan de touwtjes. Sergeef is karig met het vrijgeven van informatie. De lezer moet ondergaan en effectief zesenveertig bladzijden wachten om het grote plaatje te kunnen vatten. Echter tussenin geen saaie opsommingen of ellenlange brokken tekst om de situatie te kaderen. Neen, kordaat ontploft voortdurend de actie. Internationale betrekkingen, het is dan ook een explosief kruitvat. Jammer van de harde kaftprijs.
- Tiago Solan 1
Een andersoortig verhaal, Marazano komt ermee op de proppen. Niet alleen de setting is anders, ook de manier van vertellen houdt je in de ban. Hemelse schepsels intrigeert door de fijnzinnige, lieflijke benadering. De onschuldige Yin lijkt zo weggelopen uit een Disney-sprookje waar de menselijke oorlogsrealiteit je met de beide voeten op de grond houdt. Inspirerend is de verschijning van de andere hoofdrolspeler: de gouden draak. Ook Yao Xu verrast door de zachte grafiek en de Oosterse invulling, manga gecombineerd met een Europese toets. Hemelse schepsels, jeugdig hemels.
- Yin en de draak 1
- Ythaq 14 SC
- Ythaq 14 HC
- Yoko Tsuno Integraal 2

Geen opmerkingen: