donderdag 12 januari 2017

Vijftig stripbesprekingen (16)

Een bizar en ongemakkelijk boek waarbij André Benn out of the box denkt en traditionele grenzen verlegt. Realistischer dan de detectivereeks Mick Mac Adam, eerder aanleunend bij Woogee, qua sfeerschepping brengt de auteur de cabaretscène eind jaren '20 van de 20ste Eeuw in kaart met Berlijn fungerend als decor. Eentje van uitbuiting en miserie. Nigel Kimberley vindt er zijn weg niet in terug tot hij een buikspreekpop op de kop kan tikken. Eentje die niet op zijn bek is gevallen, de vertegenwoordiging van de cynische kant van Nigels karakter. Nigel gaat via Elmer erg ver, zo ver dat hij zelfs zijn stijve penis bovenhaalt om een welgemanierde dame alsnog de mond te snoeren. Eigenaardig om zoiets vulgairs in het oeuvre van de doorgaans brave Benn tegen te komen. Je kan Nigel moeilijk vatten, weifelend tussen risico's nemen en toch alle bruggen verbranden, of toch maar bij de schoenmakers leest blijven? Alsof Benn puurt uit het eigen gespleten karakter, kanaliseert hij de commentaren via de ongehoorde spreekbuis Nigel annex Elmer. Eentje die geen blad voor de mond neemt en die desnoods in de tegenaanval gaat bij eender welke opmerking. Hoe ver zal Nigel zich in het verderf laten storten? Wrang is alvast het voorgevoel. Door de zwartwituitgave missen de pagina's enig contrast, een gemis om de tekeningen extra te accentueren. Wel een voordeel om van Benns fijne lijn te genieten.
- Advocaat, De 2
- Angelique
- Arcadia Archief 34 Luxe Elmer en ik 1
- Arcadia Archief 36 Luxe Sliert, De 7
- Batman Detective Comics 4 Wrath
- Dwergen 3 HC
- Dwergen 3 SC
- Elmer en ik 1
- Fenix Collectie 114 Vrolijke Bengels 7
- Fenix Collectie 115 Vrolijke Bengels 8
- George Maduro Held van Curaçao tot Madurodam
- Guus Slim, De complete 3 Luxe
- Huurling, De Definitieve editie 2 HC
- Huurling, De Definitieve editie 2 LX
Ondanks de verwittiging voorin dat het om een satirische kroniek gaat vol gedramatiseerde feiten hebben Peet en Varekamp het natuurlijke talent om alles waarschijnlijk echt te laten lijken. Alsof je de geschiedenispil zonder medische voorkennis toch slikt omdat ze zo lekker smaakt zonder er vragen bij te stellen. Waarheidsgetrouw met een korrel zout te nemen. Om tot de befaamde John F Kennedy te komen belichten de auteurs eerst vader Kennedy, notoir rokkenjager en succesvol manipulerend zakenman. Je huivert door het gekonkelfoes in de achterkamertjes en walgt van de immorele attitudes, alleen verzacht die wondermooie esthetiek van Peet en Varekamp (een heerlijke symbiose van lijnen en kleuren) het leed dat de mensheid ondergaat. Anekdotisch en vaak van de hak op de tak springend, het deert niet. De man die president wilde worden is plezant in het zich niet au sérieux nemen-genre.
- Kennedy Files 1 HC
- Kennedy Files 1 SC
- Kiekeboes, De 147
- Kiekeboes, De 147 Luxe
- Kiekeboes, De 147 Superdeluxe
- Lucky Luke (anno 2016) 1
Over De Kerels van Vlaanderen: een heringekleurde heruitgave biedt de mogelijkheid een strip te verbeteren of te versterken. Wanneer het oorspronkelijke drukmateriaal ontbreekt en je niet enkel zwartwit wil publiceren (al had dat met Bob de Moors werk geen kwaad gekund), is dat de beste optie. Helaas is ze nogal vlak en gaat daardoor het authentieke karakter verloren. De Moor volgt Consciences woorden nauwgezet en wil niets verloren laten gaan. Hierdoor verzandt de strip in ellenlange beschrijvingen die alle dynamiek afremmen. De onafhankelijkheidsstrijd wordt tot in de puntjes beschreven zonder overzichtelijke indringendheid. De Kerels van Vlaanderen is zo'n stukje geschiedschrijving waarvan je zeventig jaar na datum twijfelt of de accuraatheid van de feiten niet te romantisch werd ingevuld. Tover de kleuren weg en geniet vooral van de Moors tekeningen. Over De Leeuw van Vlaanderen: Bob de Moor haalt alles uit de kast om Consciences natiebewuste Slag der Gulden Sporen door een even romantische bril te portretteren. Het Vlaamsche ideaalbeeld van verzettelijke onverzettelijkheid, de strijdbare onderdrukte die vecht voor vrijheid terwijl de opdringerige Fransen steeds meer eisten van dit vruchtbare gebied. Trop is te veel, wat uiteindelijk zal leiden tot de finale revolte. Bob de Moor volgt het verhaal getrouw, pikt de passages uit die oorzaak en gevolg netjes illustreren. Opwerkend naar de climax met natuurlijk dat heroïsche gevecht als culminatiepunt. De Moors klare lijn is zuiver en mooi gebalanceerd tussen zwart en wit. De ensceneringen zijn groots met daar waar nodig waanzinnige decors. Waar Coscience je zonder beelden liet wegdromen en alles aan je eigen fantasie overliet, brengt de Moor nu een loepzuivere uitbeelding vol drama en pathos. Moet ongetwijfeld bij verschijnen erg begeesterend zijn geweest. De Leeuw van Vlaanderen, als tijdsdocument een klassieker. Als klassieker weliswaar gedateerd. Over Sterke Jan: Wow, de facsimile druk van de originele pagina achterin (bladzijde 39) en in het klein erbij de ingekleurde coverversie. In dit opgekuiste boek wordt Bob de Moors werk te clean afgelijnd, een stukje authenticiteit gaat door de nieuwe inkleuring verloren. Alsof een anonieme inkter over de tekeningen is gegaan. De Moor is ondertussen een betere verteller geworden en kan zich al meer beperken in de veelvuldige beschrijvingen. Sterke Jan is daardoor minder een geschiedenisboek, meer een flitsend avontuur over een goedhartig man die opkomt voor rechtvaardigheid. Fijn getekend, relatief goed ingekleurd (op het te perfect opkuisen van de originelen na), een waardige afsluiter van de Middeleeuwse trilogie over Vlaanderen. Te lezen.
- Middeleeuwse Trilogie over Vlaanderen Bob de Moor pakket
- Middeleeuwse Trilogie over Vlaanderen Bob de Moor verzamelbox
- Middeleeuwse Trilogie over Vlaanderen 1
- Middeleeuwse Trilogie over Vlaanderen 2
- Middeleeuwse Trilogie over Vlaanderen 3
- Old Pa Anderson Luxe
- Olivier Schrauwen-collectie 4 29.000 Years of Bad Luck
- Retroworld Integraal 5 HC
- Retroworld Integraal 5 SC
De Marsupilami is terug bij de oorspronkelijke familie ondergebracht waardoor Dupuis-artiesten het beestje rechtenvrij kunnen implementeren in hun universum. Vehlmann wijdt er een heel album aan, door vooral een plausibele verklaring te verzinnen voor de lange afwezigheid binnen de reeks. Door de Zwendelstraal werd dat belangrijk stukje uit hun verleden immers gewist. Vehlmanns uitgangspunten zijn origineel: de melancholie van de Marsu, de herinnering aan de kameraadschap met Robbe en Kwabbernoot koesterend, terwijl frustratie en woede voor hun gedrag indertijd die zijn agressie voedt en motiveert en het oprakelen van Wiebeling. Veel aanzetten die niet bevredigend worden afgerond. Vooral het einde is gemakzuchtig afgehaspeld. Yoann heeft de figuurtjes onder de knie en begint zich helemaal thuis te voelen. De Marsu mag dan woest zijn, jij bent als Robbedoes-lezer tevreden, toch?
- Robbedoes en Kwabbernoot 55
- Sam Integraal 1 luxe
- Simon van de Rivier Integraal 2
- Simon van de Rivier Integraal 3
- Simon van de Rivier Integraal 2 LX
- Simon van de Rivier Integraal 3 LX
- Suicide Squad 1
Tex Willer in Patagonië, je verwacht het niet meteen dat hij tussen Argentinië en Chili zal rondstruinen. Mauro Boselli gooit alle registers open en schrijft een subliem verhaal over trouw, eer, verraad en insubordinatie. Een vriendschap die zwaar onder vuur komt te staan met Tex zich wederom ontplooiend tot guerrillastrijder. Hoe ver reikt de menslievend- of vergevingsgezindheid? Tex, de eeuwige diplomaat, kiest partij. Sterk is de wending iets voorbij halfweg het boek, het moment waarbij het conflict afgerond is. Dan tovert Boselli een vervolg uit de hoed dat heroïsche proporties aanneemt. Normaal leest Tex Willer als amusementspulp, dit is nog een klasse hoger, je zo meeslepend waarbij je zelf in het zadel wil kruipen en je je aan Tex' zijde wil scharen. Het verhaal kan zich makkelijk ontplooien door die even sublieme tekeningen van Pasquale Frisenda. Het begint al meteen met de sfeerbeelden rond het aangevallen legerkamp, alsof zombies uit hun graf opstaan. De fijne lijntjes waarmee hij gezichten afbakent, de groeven portretteert, fijne karakterkoppen neerpennend (Kit Carson, pagina 26, kader 4 en 27-2). Even onopvallend compositorisch (83-5): de ruiter die naar het einde van de pagina rent met als extra richtingaanwijzer de speer. Wordt William Vance zo bejubeld om zijn fantastische decors, Frisenda pakt voortdurend uit met prachtwerk (99-1, 102-1, 112-1). Bijna te mooi om de bladzijden met opengesperde mond aan te gapen. Het spel met zwart en wit zit hem in het bloed. Tex Willer in Patagonië, een western van het allerhoogste niveau.
- Tex Willer Classics 006
- Thorgal 35 HC
- Thorgal 35 SC
- Thor, God of Thunder 006
- Tour de France, Le - De officiële strip
- Urbanus 171
- Urbanus vertelt 23
- Vito 3 ***½
Het kleurgebruik speelt Willem parten. De combinaties die hij toepast (een pastelachtig geel met een bloeddoorlopen rood) heeft niet eenzelfde indringendheid als in Guarnido's Blacksad. Nochtans met voldoende flair getekend in een iets meer open, cartoony stijl. Geen privédetective als hoofdrolspeler, wel een berooide (nog een overeenkomst) vliegenier met een hekel verleden. Zelfs dat ontbloot de scenarist in het heetst van de strijd, ondertussen kennen we Faulkners gevaarlijkste opponent. En dat opent al perspectieven voor een hopelijk sprankel vervolg.
- Vleugels van de aap, De 1
- Wolverine 006
- Ype 9
- YS, de legende 3 HC
- YS, de legende 3 SC
Een Disney filmstrip die wel kan overleven zonder de film gezien te hebben. Sterker zelfs, deze Zootropolis brengt je volledig in vervoering en laat je sympathiseren met de twee hartverwarmende protagonisten. Vooroordelen staan centraal, met als doorzettingsvermogen, karakter en het feit dat je jezelf net daarom wil bewijzen. Lieflijk getekend (zonder het als zeemzoet te klasseren), alles perfect op elkaar afgestemd. En net wanneer je denkt dat de cirkel rond is, doorbreken de auteurs zelfs dit vooroordeel door er nog een extra finaal einde aan te breien. Een konijn en een vos, je draagt ze als team een warm hart toe.
- Zootropolis

Geen opmerkingen: