dinsdag 7 mei 2013

Het lot zegt dat je een Harley wil

Voor de band met het voorgaande deel, herlezen is de boodschap. Anders is het moeilijk de draad terug op te pikken. De scheidingslijn tussen fictie en werkelijkheid is dun. Vooral met Simon en Schuster die model staan voor de twee stripauteurs die Romans levensverhaal in feuilleton omzetten. Na achtenveertig bladzijden heb je geen idee meer wat Het boek van het lot hier nog mee te maken heeft en leest deze Silverman als een plezante spielerei. Heel speels en professioneel gemaakt, Biancarelli die minder kunstig etaleert en kiest om accuraat en proper af te werken. Pagina 38 met de 25 comic-kadertjes gevolgd door de poserende schrijver, schitterend. Jammer van de kleuren. Die zijn goed en sfeervol, soms is het echter moeilijk de verschillende situaties te onderscheiden (Europa versus Amerika, de overgang van bladzijde 38 naar 39).
- Block 109-3 1 HC **
- Block 109-3 2 HC **
- Block 109-3 3 HC **½
- Boek van het Lot, Het 3 HC ***½
Misschien onnozel om de uitgeversintro over te nemen, maar als je dat promopraatje voor het boek zelf hebt geschreven met enige overtuiging, mag dat wel. Midlifecrisissen, je hoeft geen veertig meer te zijn om eraan te 'lijden' of ervan te 'profiteren'. Het kan je eveneens overvallen op je middertigste of zelfs je vijftigste. Zo overkomt het ook Marc Mokken (niks te maken met de gelijknamige handelaar in het stripmilieu, zijn naam bekte gewoon lekker). Cuadrado zorgt ervoor dat de rockende Margerin van Lucien zich wat dichter bij het gewone publiek manifesteert. Hij beschrijft wat mannen in een natuurlijke bevestigingsdrang drijft om zich alsnog als 'ecte man' te manifesteren eens ze daarvoor rijp zijn. Al de rest moet het dan ontgelden. Of het nu Smurfen, F1-autootjes, Lego of in dit geval een motor -wat zeg je: een Harley Davidson- zijn, maakt niet veel uit. Alles in de omgeving moet het dan ontgelden. Cuadrado werkt in etappes en legt de ziel van brave ziel Marc bloot. Aandoenlijk hoe de leek zich in de materie verdiept en tracht erbij te horen. Margerin blijft zijn vettige Lucien zelve, met dikke neuzenfiguurtjes en een weinig verfijnde even dikke lijn. Het past in dat Harley-milieu. Ik wil een Harley, een leuk, amusant motorritje.
- Ik Wil een Harley 1 ***

Geen opmerkingen: