Omschrijf je De Narwal als een zeer bizarre mengelmoes van zeer bizarre verhalen, dan doe je de strip oneer aan. Het is eerder dat de reeks een beetje vreemd zwemt in de reguliere poel van uitgeverij Glenat. Noch jeugdig qua inhoud, noch realistisch volwassen qua grafiek. Noch historisch van aard, noch politiek getint als thriller. Je zoekt naar een houvast om het geheel te plaatsen, het duurt zonder voorafgaande kennis enkele episodes. De Narwal is immers een interessante kennismaking met de ietwat playboyachtige hoofdfiguur, komt stoer en recht voor de raap over, maar ligt onder de knoet bij zijn vader. De avonturen die hij beleeft zijn kort, maar indringend. Via de kleine stukjes leren we hem gradueel beter kennen. Hij heeft een boeiend bestaan en is gelukkig niet immoreel (in tegenstelling tot diens autoritaire vader). De strip straalt een zekere retrosfeer uit, à la Baard en Kale, gecombineerd met een hippere, gestileerde stijl. Bizar om te omschrijven, moeilijk te catalogeren. Toch zeker voor een Glenat-product. Gelukkig niet bizar om te lezen. Verrassend.- Diamanten 3
- Marsupilami - Houba!
- Moordenaars 2
- Narwal 1
- Opaal 3 HC
- Opaal 3 SC
- Opaal 4 HC
- Opaal 4 SC
- Rode Ridder 11
- Suske en Wiske 73
- Suske en Wiske Klassiek - Rode Reeks 54
- Tschaï 7
Geen opmerkingen:
Een reactie posten