Homicide: Life on the Street. Seizoen 2, episode 2: See No Evil. Hoewel iedereen op het praatmatje wordt geroepen, is het vooral de geviseerde Bolander die er moeite mee heeft om zich aan een vreemde, een vrouw dan nog wel, te outen. Het helpt hem alvast enkele drempels te overschrijden, net als Munchkin, die evenzeer ploetert met zijn liefde voor de ongrijpbare vrouw. Een Homicide aflevering wordt niet zo maar opgevuld met fait divers. Wat doe je met iemand die euthanasie wil plegen, bij wet verboden? Help je, kijk je als buitenstaander toe en laat je gedijen? Inderdaad, deze reeks schuwt morele kwesties niet. De inspecteurs moeten een keuze maken: zullen ze het kwaad (h)erkennen?Homicide: Life on the Street. Seizoen 2, episode 3: Black and Blue. Twee mastodonten tegenover elkaar: Pembleton versus overste Giardello. De ene volgt zijn instinct en weet in welke modderpoel hij moet ploeteren. De andere wil voorbarige beschuldigingen aan het adres van politiemannen toedekken, een ongewoon uitgangspunt voor Gee (de afgekorte Giardello) die voor een keer niet de hele goegemeente tegen het politieapparaat wil laten opboksen. Pembletons werkwijze (en acteerwerk) in de doos is verbluffend. Hoe kan je iemand intimideren zodat hij toch bekent voor iets wat hij rechtstreeks niet gedaan heeft. Psychologisch onderdrukkend en imponerend met een liefde-haat-vertolking. Wie slaat door? De ondervrager of de ondervraagde? Alles is niet zwart en wit zoals je kan vermoeden. Er zit een schemerzone tussenin.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten