Gewikt en gewogen (318-319): Michel Vaillant Seizoen 2 - 7 SC-HC

Inhoudelijk: "Michel Vaillant zit in de gevangenis. De brutale zelfmoord van Jean-Pierre laat de familie totaal verweesd achter. Françoise runt het team tijdens zijn afwezigheid terwijl Patrick een heel andere toekomst voor zichzelf ziet weggelegd."

Wie niet meteen overtuigd is, zal onze bespreking wél helpen: "Marc Bourgne stapte uit de ratrace en liet het tekenwerk volledig aan zijn assistent Benéteau over. Je begrijpt meteen waarom Bourgne aan het roer stond van deze goedvarende boot: degelijk realisme met de herkenbare karakterkoppen uit de oude reeks. Benéteau heeft die kennis en ervaring nog niet, zijn menselijk realisme is nog stroef. Actie en decors gaan hem goed af, naar het einde toe liggen ook de personages beter in de hand. Gezien de feuilletoninsteek leest dit tweede seizoen als één geheel, je geheugen opfrissen met herlezen kan geen kwaad. Moest Michel echt naar de gevangenis? Ja dus. Een recap voorin kan daarom geen kwaad. Macau, vroem vroem, vlot geschreven.
28-11-2018

7/10

Gewikt en gewogen (317): Buck Danny Classis 5

Inhoudelijk: "Buck, Sonny en Tumbler worden in volle Koude Oorlog naar Oost-Duitsland gestuurd om te patrouilleren langs de grenzen van het IJzeren Gordijn. Daar zijn de schermutselingen met de MiG’s vaste prik."

Wie niet meteen overtuigd is, zal onze bespreking wél helpen: "Een onnodige revival terend op de hiaten in de oude pilotenverhalen. Zumbiehl en Marniquet zoeken naar gaten in ons collectieve Buck Danny-geheugen en voeren de Koude Oorlog op met een raambekleding van ijzer. Wie laat zich vangen en hoe ontkom je uit de Russische zone mocht je daar ooit neergeschoten worden? Vermoeiend is de opdracht om dit clichéverhaal te doorworstelen, met Arroyo als de middelmatige kloon die Hubinon niet kan evenaren. Perspectieffouten en anatomische vrijheden vallen des te harder op. Neen, deze Buck Danny Classic is geen klassieker. Tot overmaat van ramp ook nog eens wordt vervolgend."
28-11-2018

4/10

Gewikt en gewogen (315-316): Dead life 2 SC-HC

Inhoudelijk: "De overlevenden moeten extra waakzaam zijn nu ook de dieren allemaal zijn besmet."

Wie niet meteen overtuigd is, zal onze bespreking wél helpen: "Hoe perfect is The Walking Dead wel niet? De uiterst sfeervolle tekeningen, het boeiende scenario en de grauwe, koele grijsinkleuring die de somberheid accentueert. Ongetwijfeld om niet op dezelfde hoop gegooid te worden én om zeker een breed publiek aan te kunnen spreken bekennen Gaudin en Urgell letterlijk kleur om alzo de deprimerende toestand te versterken. Het levert een overdadige saturatie op die in combinatie met de rijkelijk vloeiende inkt minder sterk overkomt. Is Urgell een leerling van Brahy, de losse stijl geeft hem voldoende vrijelijke ruimte, lekker plastisch. Hou je van de hitserie Walking Dead, geef Dead Life dan ook een kans. Met een smakelijke cliffhanger."
28-11-2018

7/10

Gewikt en gewogen (313-314): Dead life 1 SC-HC

Inhoudelijk: "De wereldwijde zombie epidemie is een feit. Het begint allemaal met Stephen die bij zijn grootouders op zolder een Middeleeuwse kelk vindt. Wanneer hij onwetend van het gevaar uit de kelk drinkt, barst de epidemie los die de wereld in een hel verandert."

Wie niet meteen overtuigd is, zal onze bespreking wél helpen: "Achter de feiten aanlopen is altijd een beetje beschamend, net als een succesformule kopiëren zonder hetze lfde niveau te behalen. Gaudin maakt een doorslagje van The Walking Dead, een ziekte/besmetting/vloek zorgt er ineens voor dat wandelende lijken de omgeving terroriseren. Probeer je daarin maar eens staande te houden. Alles draait rond het openen van de doos van Pandora, vooralsnog weet je niets, enkel de aanleiding. En dan gaat de bal aan het rollen. Is artiest Urgell een leerling van Denis Falque? Grafisch beperkt. Zombies bekijken/lezen? Ga dan vlug naar de bron!"
05-04-2018

6/10

Gewikt en gewogen (312): Alex 36

Inhoudelijk: "Alex en Enak zijn voor Caesar op missie in Samosata. Ze verkennen de stad, waar ze boeken moeten inslaan om een bibliotheek aan te leggen voor Rome, naar het voorbeeld van het grote Alexandrië. Maar er heerst onrust."

Wie niet meteen overtuigd is, zal onze bespreking wél helpen: "Helaas, David B kwam misschien wel, zag ook, maar overwon het lezershart niet. Van iemand met enig historisch inzicht (had hij niet meegeholpen aan Satrapi's Persepolis?) verwacht je toch beter. Vooral qua associatie met een tekenaar die de knepen van het vak niet kent. Albertini tracht de oude Jacques Martin-school te kopiëren annex evenaren en slaagt daar niet in. Tenzij je het overnemen van de fouten net als een verdienste beschouwt. Vooral het gebrek aan constante (wanneer er eens sensualiteit in een tekening sluipt) zorgt voor ergernis. Het verhaal is een zoveelste poging om elke historische dynamiek te kelderen, Caesar voert alsnog op het eind een nummertje op om in de annalen te geraken. Met dit lukt het David B en Albertini alvast niet."
28-10-2018

5/10

Gewikt en gewogen (310-311): Androïden 3 HC-SC

Inhoudelijk: "Ontwakend uit een lange kunstmatige slaap, is Jerrod volledig de kluts kwijt. Hij weet niet waarom hij sliep. Hij kent de mensen niet die hem wakker hebben gemaakt en ze dragen allemaal hetzelfde vreemde pak als hij."

Wie niet meteen overtuigd is, zal onze bespreking wél helpen: "Is het de vertaler die geen grip krijgt op het Franse origineel of worstelt vooral scenarist Cordurié zelf met de androïdenmaterie? Na twee uitstekende openingsdelen overrompelt deze Invasie niet. Het boek straalt geen warmte uit (logisch, toch?), hoogdravende filosofische interpretaties moeten de toekomst van de mens veilig stellen in deze vijandige apocalyptische Transformersachtige wereld. Cordurié slaat de bal mis terwijl Nhieu de onmogelijke opdracht kreeg om dit te visualiseren. Helaas voor hem lukt het niet om zelfs de tegenstander als ultieme (be)dreiging voor te stellen. Telekinetische wapens om onidentificeerbare tegenstanders te counteren, het werkt niet."
28-10-2018

5/10

Gewikt en gewogen (309): Aloma 1 De schat van de onversaagde

Inhoudelijk: "Aloma woont en werkt in Barcelona, met haar oom Cyrus die antiquair is en kunstwerken restaureert. In zijn atelier en werkplaats bewaart hij de laatste resten van een oud galjoen, de Temerario (De Onversaagde). Hierin is, zoals een bende gangsters vermoedt, nog steeds een deel van de schat die zij eens vervoerde, achtergebleven."

Wie niet meteen overtuigd is, zal onze bespreking wél helpen: "Alfonso Font is een rasverteller en weet hoe hij een verhaal in beeld moet brengen. Alleen heb je het gevoel dat hij net als Franz het gaandeweg op papier zet zonder echt gestructureerd al op voorhand alles uit te meten. Zoiets valt op wanneer het einde van TITEL nadert. Ineens wil en moet door de bladzijde-beperking toch afronden en wordt het mysterie dat 44 bladzijden lang als uitgerekte leidraad diende ineens opgehelderd. Een toch wel zeer simplistisch einde. En ook al is de inkleuring uiterst geschikt, de zwartwit-pagina's achterin die Aloma 2 aankondigen, doen je verlangend watertanden om alles in die vorm te kunnen bewonderen."
28-10-2018

6/10

Gewikt en gewogen (308): Alleen 11

Inhoudelijk: "Yvan is ondergedoken in Bretagne in het oude vakantiehuisje van zijn ouders. Hij overleeft op spinkrabben en conserven uit leegstaande huizen. Waar moet hij heen om zijn vrienden terug te vinden? Naar Neosalem waar de psychopaat Saul de plak zwaait? Of naar het huiveringwekkende Markstad?"

Wie niet meteen overtuigd is, zal onze bespreking wél helpen: "Wat had je gelezen? Wat heb je gelezen? Wat ga je nog lezen? Vehlmann eist van het publiek dat ze bij de les blijven en bij verschijning van een nieuw deel minstens om terug te grijpen naar de vorige episodes. Met al de verschillende nevenplotjes heb je het gevoel dat er relatief weinig gebeurt. Deze doodse Limbus-wereld is behoorlijk dodelijk."
28-10-2018

6/10

Gewikt en gewogen (307): De Brokkenmakers Integraal 4

Inhoudelijk: "Al en Brock zijn nog maar net terug van Florida of ze worden naar Quebec gestuurd om een bende van vrachtwagenchauffeurs te ontmantelen. De spin in het web van de bende is Big Mama, een truck zoals ze alleen in Amerika over de weg denderen!"

Wie niet meteen overtuigd is, zal onze bespreking wél helpen: "Je kan tenminste zeggen dat ze mooi in de kast staan, netjes samen één tekening op de rug vormend. Het dossiertje is zoals vanouds weer even summier, net als het uitgeschreven velletje scenario van Duchâteau (pagina 11). Het surplus zit hem vooral in de laatste zestien pagina's. Het kortverhaal Hallo? Spookwagen? werd nooit eerder in een album opgenomen. Na lezing begrijp je ook waarom. Vluchtig geschreven (één zinnetje om de plot te definiëren) en even vluchtig getekend (3 à 4 kaders per pagina). Over Big Mama: Convoi en andere truckersfilms dienden als voorbeeld. Hoewel geen Kris Kristofferson als uithangbord, Denayer laat zich door hem niet inspireren om Jack gestalte te geven. Technisch knap, die grote mastodonten, netjes gedetailleerd weergegeven. Duchateau en Denayer deden het reeds eerder in deel 3 Operatie mammoet, nu met een hele bende vrachtwagenbestuurders in de hoofdrol. Wie is de dader? Je hebt er het raden naar. Weliswaar met een getuige (Tutsy, pagina 14) die tot het einde niks durft te zeggen. Jammer dat Denayer met pijltjes de leesrichting moet aangeven (pagina 40, kaders 1-2, 43-1/2). Onwaarschijnlijk hoe Al een sprong van een truck (pagina's 17-18) ongeschonden overleeft. Origineel, het camerastandpunt (pagina 35, kader 5) vanuit de cabine. Over Big Mama II: Christian Denayer heeft zich duidelijk geamuseerd met het tekenen van trucks, want meteen verklaart hij een extra liefde voor deze mastodonten. Vrachtwagenchauffeur Jack Cummings krijgt de hoofdrol toebedeeld, de zo joviale man uit het voorgaande deel werkt zich echter steeds verder in de nesten. De psychologische val van iemand die ten einde raad is. Helaas bouwt Duchateau er een zwak verhaal rond en heb je amper voeling met diens beweegredenen. De scenarist lijkt eerder à l'improviste te schrijven, ongecoördineerd en oplossingen al doende aanreikend. Het groots bedoelde Big Mama II is dan ook eerder klein uitgevallen. Zwak, al verdient Denayer een pluim voor de technische details (de Big Mama-truck). Op pagina 22 neemt Al bij een kiosk een exemplaar van een Chick Bill ter hand. En over Een super smeris: Al en Brock maken tegenwoordig minder brokken dan voorheen, alsof ze een zekere beheersing aan de dag kunnen leggen en zich niet meer genoodzaakt voelen tijdens het uitvoeren van de dienst vele bolides in de prak te rijden. Bij deze twaalfde titel vermoed je even dat het een komische Police Academy-variant wordt, op de cover straalt de gelijke van Steve Guttenberg. Edoch Duchateau blijft serieus, zelfs met een stripauteur die de serieuze en verzonnen rol op zich neemt. De verschillende kortverhalen hebben onvoldoende panache, een supersmeris onwaardig. Hoe groot de bedreigingen ook zijn, het lijken eerder akkefietjes. Christian Denayer heeft met Fernandez een uitstekende assistent. De decors worden immers knap ingevuld. San Francisco, net echt (pagina 3 en bladzijde 34, kader 1).
28-10-2018

6/10

Gewikt en gewogen (306): De Brokkenmakers Integraal 3

Inhoudelijk: "Al en Brock zijn door hun oversten ‘vriendelijk verzocht’ om hun zinnen te verzetten in Florida. De Brokkenmakers zetten koers naar de Sunshine State! Met een rotvaart scheuren ze over het asfalt en geven ze de alligators uit de zompige moerassen het nakijken. Overal waar motoren ronken, voelen de twee inspecteurs zich in hun sas." Bevat de albums De alligatorpoel, Florida Connection en Trein naar de hel.

Wie niet meteen overtuigd is, zal onze bespreking wél helpen: "Een bundel met een minimalistisch dossier. Jacques Pessis beklemtoont wederom dat het uiterlijk van de twee brokkenmakende helden gelijkend op Michael Douglas en Karl Malden puur toeval is. Ach, op den duur ga je het nog geloven! Pessis focust zich op de beginnende schrijverscarrière van Duchâteau. Waarom moest deze zo nodig in de stripwereld terechtkomen? Puur uit werkdiscipline wordt de schrijver een gevestigde waarde. Over De alligatorpoel: meestal vervaagt het kritisch vermogen wanneer je op korte termijn te veel van hetzelfde leest en je toch meegezogen wordt in de middelmatigheid van het avontuur. Dat principe keert zich echter tegen De Brokkenmakers. Schrijver Duchâteau blijft de politieverhalen steeds maar verknallen met de opgeblazen onwaarschijnlijkheden die de realitei geweld aan doen. Een stad in Amerika waar twee truckers de verantwoordelijke burgervader zijn die het zich veroorloven alle wetten aan hun laars te lappen. Al en Brock zullen het daar eens even gaan opkuisen. Lang duurt het niet of ze worden afgeleid door een kidnapping. Een ettertje verschijnt ten tonele, zo eentje die je liever kwijt dan rijk bent en graag aan zijn lot wil overlaten. Maar neen, Al en Brock springen van het kastje naar de muur en wringen zich in alle bochten om deze 'detective' tot een goed einde te brengen. De alligatorpoel is eerder een poel des verderfs. Over Florida Connection: zelfs de beste vrienden gaan uiteen, al vraag je je vaak af of Al en Brock ooit wel echte vrienden zijn geweest? Het voortdurende gekibbel, het steeds in elkanders haren vliegen, de onverantwoorde wijze om ieders leven op het spel te zetten, kan je zo wel stellen dat je een hecht team vormt? Maar net als bij Yin en Yang kan het één niet zonder het ander. Nochtans blijkt de eenheid hierin danig geschaad. Vooral mopperpot Brockowsky kan moeilijk water bij de wijn doen. Duchateau schrijft niets anders dan gelijkaardige scenario's van B-tv-reeksen (uit de zeventiger jaren van de 20ste eeuw). De vriendschapspsychologie is een onkomisch lachertje, de thrillerplot eveneens. Lichtpunt is artiest Christian Denayer die zijn vorm heeft gevonden. De tekeningen zijn minder strak en dynamischer, ideaal voor actiescènes natuurlijk. Toch ontbreekt er dat tikkeltje inzicht om hem bij andere grootheden als Hermann te plaatsen. En over Trein naar de hel: je geniet van de accuraatheid waarmee de (kapotgereden) bolides steeds verder crashen, net als de decors die waarheidsgetrouw worden weergegeven. San Francisco en Chinatown (pagina 27) komen tot leven. In die omgeving opereren Al en Brock, rasechte Brokkenmakers, die er een sport van maken miljoenen dollars schade te veroorzaken. Grappig, toch? Neen, helemaal niet. Ze wekken eerder irritatie op. En dat niet alleen bij hun overste. Ook als lezer stoor je je aan hun onverantwoorde gedrag. Zelfs al heiligt het doel de middelen, dan nog kan je er geen begrip voor opbrengen. Gemaskeerd door een uitstekende plot zou je je daaraan niet storen, gezien Duchateaus beperkt verbeeldingsvermogen wordt het lezen van deze Trein naar de hel zelf hels. Dan krijg je een crimineel gevat (Crawford, pagina 11), nog geen bladzijde verder is hij weer op vrije voeten. Denayers en Duchateaus naam prijken op de filmaffiche, pagina 12."
04-04-2018

5/10

Gewikt en gewogen (305): Urbanus 177 De levende blokjes

Inhoudelijk: "Juffrouw Pussy daagt de klas van Urbanus uit om het meest bloeiende bedrijf uit de grond te stampen. Met een prachtige hoofdprijs als inzet."

Wie niet meteen overtuigd is, zal onze bespreking wél helpen: "Zwengel het ondernemerschap aan, een gesponsorde boodschap van Unizo? Economie ofte hoe ik als kind geld kan verdienen en moet proberen dit (geld) te beheren. Veel stront (hoe kan het anders), veel onnozele gekheden, veel geblokte figuren (geometrisch bepaald) en dat alles heeft zo wel zijn redenen. De levende blokjes, vandaag gelezen, morgen al vergeten."
18-05-2018

4/10

Gewikt en gewogen (304): Urbanus 178 De vrolijke paastragedie

Inhoudelijk: "Urbanus en zijn klasgenoten besluiten de paasklokken gevangen te nemen om extra veel chocolade te hebben dit jaar. De klokken zelf worden voor veel geld verkocht aan een bronssmelterij. Na een tijdje kan de familie Urbanus geen chocolade meer zien, dus neemt nonkel Fillemon de rest van de voorraad over."

Wie niet meteen overtuigd is, zal onze bespreking wél helpen: "Sta jij ook als eerste in de rij om een schadevergoeding te eisen voor het verlies van x-aantal kostbare momenten van je leven. Ofte hoe je als auteur kan blijven freewheelen zonder een verhaal te vertellen. Tragisch."
18-05-2018

2/10

Gewikt en gewogen (303): Jommeke 288 De zwarte diamant

Inhoudelijk: "De villa van de steenrijke Rosa lijkt wel een dierentuin. Sinds de dood van haar man, de avontuurlijke industrieel Oscar Metal, omringt Rosa zich met een heuse beestenboel. Nu ze onder het mes moet, zoekt ze een oppas voor de diertjes. De Miekes zijn het uitgelezen duo om de boel in de gaten te houden, want volwassenen zouden het wel eens gemunt kunnen hebben op de kostbaarheden in het huis."

Wie niet meteen overtuigd is, zal onze bespreking wél helpen: "Vragen die volwassenen zich stellen: mevrouw Rosa Metal heeft een dierentuin in huis. Wie zorgde daarvoor als nu ineens Annemieke, Rozemieke, Filiberke en Jommeke er moeite mee hebben om zorg te dragen voor al die beestjes. Plus de combinatie katten en vrij rondvliegende vogeltjes in huis lijkt ook nogal onwaarschijnlijk. Het scenario van Edwin Wouters is wel erg simplistisch. Jommeke als oppas in een groot kasteel waar iemand aast op een kostbare diamant. Veel heisa om het kleinood vast te krijgen, eens gebeurd volgt meteen de verbroedende ontknoping. Alsof alles zo vanzelfsprekend is en in een oogwenk opgelost kan worden. De vergevingsgezindheid van mevrouw Rosa siert haar wel."05-04-2018

6/10

Gewikt en gewogen (302): Jommeke 289 De rondekoning

Inhoudelijk: "Kwak ontpopt zich tot een rasechte flandrien!"

Wie niet meteen overtuigd is, zal onze bespreking wél helpen: "De Rondekoning krijgt terecht ook een reguliere herkansing. Na het product placement reclameavontuur wordt het album heruitgegeven in de doorlopende Jommekesreeks zonder verwijzing naar de eerdere sponsors Het Nieuwsblad, Provincie Oost-Vlaanderen en Lidl. Het zorgt ervoor dat de 'gewiste' reclamepanelen nogal artificieel zijn en het amateurisme tentoonspreiden van een beginnend graficus. Zijn we die boodschappen ondertussen al lang niet gewoon? Lees en geniet van dit doldwaas avontuur waarin ook doping niet kan ontbreken. Een verhaal over fietsen, dat hoort dynamisch te zijn. En dat is het ook.De Rondekoning zit vol schwung en ritme. Met Kwak als uitermate gemotiveerde coureur die het beste van zichzelf geeft op de fiets. De Rondekoning is haast even aanstekelijk als een TV-uitzending. Dat alle papzakken op een tweewieler kruipen!"
04-04-2018

7/10

Gewikt en gewogen (301): Jommeke 290 De ideeëndief

Inhoudelijk: "Striptekenaar Zeppi Dephenelli zoekt de rust en stilte van Zonnedorp op om aan zijn nieuwe album te werken. Maar dat is buiten de dorpsbewoners gerekend. Het nieuws gaat vliegensvlug over de tongen en binnen de kortste keren staan talloze fans voor de deur van de overwerkte striptekenaar."

Wie niet meteen overtuigd is, zal onze bespreking wél helpen: "Philippe Delzenne gaat het wel erg dicht bij huis zoeken als Zeppi Dephenelli, de artiest in inspiratienood die belaagd wordt door tal van fans. Net geen strip in de strip (jammer) met Filiberke als ideeëndealer waaruit blijkt dat origineel uit de hoek komen na 250 verhalen niet zo vanzelfsprekend is. Uit het leven gegrepen met de uitgevende opdrachtgever die haast op een voetstuk wordt geplaatst.De ideeëndief, een goede aanzet, een matige afronding."
29-05-2018

6/10

Gewikt en gewogen (300): Jommeke 292 De roodstaartpapegaai

Inhoudelijk: "In de dierenwinkel van Zonnedorp zit een grijze roodstaartpapegaai weg te kwijnen van verdriet. Niemand wil hem kopen. Flips hart breekt om zijn soortgenoot zo te zien en vraagt of de arme papegaai een tijdje bij hen mag komen wonen."

Wie niet meteen overtuigd is, zal onze bespreking wél helpen: "Ondanks de assistentie lijdt De roodstaartpapegaai onder scenarioarmoede. Na vierentwintig pagina's is het verhaal reeds verteld wordt de plot gerekt met een georkestreerde tegenaanval. Zo flets, inspiratieloos. Dat weerspiegelt zich ook in Delzennes tekeningen die weinig moeite doet om perspectief ook effectief diepte te laten veroorzaken. De roodstaartpapegaai, erg ééndimensioneel."
26-10-2018

5/10

Gewikt en gewogen (298-299): Elsje A4 Robo Sapiens SC-HC

Inhoudelijk: "In dit album krijgt Elsje te maken met defecte robots en rare amerikanen, reist met Über, slaapt in een AirBnB en worstelt met kunstmatige intelligentie."

Wie niet meteen overtuigd is, zal onze bespreking wél helpen: "De productieve Valkema blijft op post en zorgt voor jouw jaarlijkse ontmoeting met een pientere meid die haar mannetje weet te staan. Zelfs in het Wilde Westen gaat ze geen enkele uitdaging of duel uit de weg. Routinematig lees je dit best in stukjes, in een ruk heb je enkel bewondering voor Valkema's vakmanschap."
26-10-2018

6/10

Gewikt en gewogen (296-297): Star Wars - Remastered filmboek 8 Rogue One HC-SC

Inhoudelijk: "Wanneer bekend wordt dat het Keizerrijk een nieuw superwapen heeft, lijkt alles verloren voor het sterrenstelsel. De verwoestende nieuwe Death Star zal een einde maken aan elke vorm van opstandigheid! Maar misschien is er nog hoop voor de rebellenzaak wanneer Jyn Erso en Cassian Andor met een team van helden een wanhopige missie ondernemen om de plannen van de planetenvernietigende bedreiging te stelen!"

Wie niet meteen overtuigd is, zal onze bespreking wél helpen: "De film op stripverhalenwijze opnieuw aangeboden. Ken je het verhaal niet, dan kan je je hiermee de personages makkelijker eigen maken op het ritme zoals jij dat zelf wil zonder visueel overdonderd te worden door al die visuele prikkels in de cinema. Want tekenaars Laiso en Bazaldua prikkelen inderdaad minder fel door hun vrij stroeve tekeningen. Deze versie heeft minder bezieling, enkel de covers van Phil Noto blazen je (achterin) omver. Het superdikke boek kan ongetwijfeld een tijdje je leeshonger stillen."
26-10-2018

6/10

Gewikt en gewogen (295): Ambulance 13 Integraal 4

Inhoudelijk: "Bouteloup, de voormalige loopgravenchirurg van Verdun, is wanhopig. Zijn twee geliefden, zijn vader en veel vrienden kwamen tijdens de Grote Oorlog om. D’Avrainville, de inlichtingenofficier van premier Clemenceau, verzoekt hem mee te gaan met de bijzondere eenheid van generaal Jouinot- Gambetta in het Oosten."

Wie niet meteen overtuigd is, zal onze bespreking wél helpen: "Over De Vergetenen van het Oosten: de dokter blijkt op alle fronten letterlijk te kunnen opereren, nu verplaatst naar het slagveld in het Oosten. En zoals vaak deelt hij ook mee in de klappen. Slechts één ding geldt voor hem: het redden van elk mogelijk leven. Helaas geschreven zonder al te veel emotie (al draagt de hoofdpersoon wel het lot door de nasleep van Emilies dood), het zoveelste ongeluk tegemoet. Ordas vertelt zonder bezieling. En dat geldt evenzeer voor Mourier. Nochtans verfijnd in de decors, stralen de personages weinig karakter uit. De Vergetenen van het Oosten toont een andere zijde van de frontsoldaat via de infirmerie. En over Van de Ene Hel in de Andere: de reeks is misschien een van de eerste die je meevoerde naar de Loopgraven, toch hebben andere series als Moeder Oorlog en 14-18 de kwaliteit met gemak ingehaald. De afstandelijkheid waarmee Ordas de legerkroniek invult, bezorgt je geen extra inlevingsvermogen. Het drama raakt je kouwe kleren niet. Even welt toch enige emotie op met de dreiging rond het ziekenhuisschip. Van de Ene Hel in de Andere is klinisch koud."
25-10-2018

6/10

Gewikt en gewogen (294): Urbanus 180 Kermis in de broek van Urbanus

Inhoudelijk: "Op een zeker dag wordt de mooie rode broek van Urbanus opgeëist door Merlijn, de magiër. 's Nachts krijgt hij de broek echter terug met een magisch kantje."

Wie niet meteen overtuigd is, zal onze bespreking wél helpen: "Met een tovenaar die van stal wordt gehaald zou je mogen verwachten dat er magie in de lucht hangt. En inderdaad, de aanschaf van dit boek zorgt voor een financieel gat van minstens zes euro in je portefeuille. Chaos als leitmotiv in dit absurde theater? Neen, beter kunnen Urbanus en Linthout blijkbaar niet. Striparmoede zonder morele waarden."
26-10-2018

2/10

Gewikt en gewogen (293): Urbanus 179 De dikke vamp Amel

Inhoudelijk: "De klasgenootjes van Urbanus communiceren alleen nog maar met elkaar via een iPad of iPhone en juffrouw Pussy is helemaal in de ban van het online shoppen. Urbanus voelt zich buitengesloten en wil ook zo'n toestel, maar dat is buiten zijn ouders gerekend. Maar dan komt Urbanus in het bezit van een nieuwe versie van de iPad, de hiPad, en wordt hij ineens superpopulair."

Wie niet meteen overtuigd is, zal onze bespreking wél helpen: "Lang geleden dat er verschillende leuke ideetjes in een Urbanus-strip opdoken. Nu nog de juiste omkadering ervoor vinden (lees: een goed verhaal). Nu nog de juiste omkadering vinden en de kwaliteit zou de hoogte in schieten. Ach, niet te veel wegdromen. Internetliefde, de meeste dromen zijn bedrog."
10-11-2018

5/10

Gewikt en gewogen (292): Een moordenaar die met vogels praat - Integrale uitgave

Inhoudelijk: "Twee delen van Moordenaar die met vogels praat van Servais gebundeld in een integrale. Verjaagd door zijn omgeving knoopt een man weer aan bij zijn verleden en betaalt daarvoor een hoge prijs."

Wie niet meteen overtuigd is, zal onze bespreking wél helpen: "Toch wel een bizarre en weinig geslaagde compositie voor de covertekening. De plaatsing van het vogeltje ten opzichte van het haar en de ongelukkig hangende vogelhuisjes (stoot je er niet aan!). Met een titel als Een moordenaar die met vogels praat spreekt net de voorkaft niet aan. Inhoudelijk stond het oordeel al vast. Het dossier achterin komt niet uit de privékast van Servais, het laat de ornitholoog in je los en plaatst onder andere de nachtroofvogels en raven in een ander daglicht. Bij de grote trek van de zwarte ooievaar in De droom van Ikaros heb je het gevoel dat het einde is weggevallen. Op de pagina's 114-115 heb je drie zinnen die meteen hernomen worden, vervangen zij het voorziene slot?"
10-11-2018

5/10

Gewikt en gewogen (290-291): Willems wereld 19 SC-HC

Inhoudelijk: "De strip Willems Wereld stond 21 jaar lang wekelijks in het tijdschrift Panorama, tot daar enkele maanden geleden een einde aan kwam. Voor dit laatste album heeft Aloys Oosterwijk (winnaar Stripschapprijs 2007) de allerbeste grappen uit het laatste jaar uitgekozen."

Wie niet meteen overtuigd is, zal onze bespreking wél helpen: "Het jachtige leven van een hopeloze, troosteloze versierder die vaak zijn heil en troost zoekt in de armen van een straathoekwerkster. Het begeleidende boek 200 favoriete openingszinnen blijkt in Willems wereld weinig succes te hebben, want zelfs wanneer het seksuele geluk hem soms voor het rapen ligt, zelfs dan slaat de machoversierder de bal mis. Opvallend in dit boek: drie grote éénpagina-prenten die wel eens een Laatste ronde kunnen illustreren met behoorlijk wat BN'ers die figureren in de voor- en achtergrond. Bewuste zoekplaatjes of creatieve spielereien?"
10-11-2018

5/10

Gewikt en gewogen (288-289): Het einde van de roofridder HC of LX

Inhoudelijk: "In de Schepenzaal van het Stedelijk Museum in Kampen is een bijzondere deur te bewonderen. Deze deur dateert uit het begin van de 15de eeuw en is afkomstig uit het voormalige slot Voorst, bij Zwolle. Dat slot behoorde aan een echte roofridder, die reizigers uitschudde en gevangen zette voor losgeld."

Wie niet meteen overtuigd is, zal onze bespreking wél helpen: "Paul Reichenbach gebruikt elke Kampense gelegenheid om er een (strip)verhaal rond te bedenken. Een stukje geschiedenis herverteld aan een jong luisterend publiek tijdens een museumbezoek, met de focus op een roofridder spreekt de weinig stichtende heroïek toch tot de verbeelding. Dat komt door het sfeerbepalende aquarelschilderwerk van Dimtry Yakhousky. Losjes en niet altijd accuraat of gedetailleerd, met meer finesse had dit top kunnen zijn. Fragmenten in het verleden komen tot leven, de hedendaagse portretten zijn helaas statisch. De vertelling zelf is chaotisch, een gebrek aan structuur."
10-11-2018

6/10

Gewikt en gewogen (286-287): Zij schreven geschiedenis Djenghis Khan HC/SC

Inhoudelijk: "Toen Djenghis Khan in 1227 stierf, had hij met zijn ruiters de machtigste rijken van zijn tijd op de knieën gedwongen - van China over het hele Midden-Oosten tot aan de grenzen van Europa. Hij was niet alleen de vader van de Mongoolse natie en een van de belangrijkste politieke leiders van de middeleeuwen, maar ook een geducht krijgsheer: zijn naam werd niet voor niets synoniem met bloedige veroveringen en absolute macht."

Wie niet meteen overtuigd is, zal onze bespreking wél helpen: ""Ik vind het moeilijk te geloven dat er achter Djenghis Khan een gewone man schuilging. Heel wat mensen zien hem als een God of een levende legende. Soms betwijfelde ik zelfs of hij wel bestond." Het is meester Ch'Ang-Ch'Un die de mythe versterkt en het verhaal vertelt van de grote heerser der Steppen. Filippi spreekt via zijn mond. Manuel Garcia is gul met inkt in de glooiingen, de inkleurster Sara Spano maskeert het gebrek aan anatomiekennis van Garcia. Deze is wel tenminste consequent en tekent voortdurend te kleine lijfjes. Djenghis Khan, de gebruikelijke geschiedkundige documentaire."
27-10-2018

6/10

Gewikt en gewogen (284-285): Zij schreven geschiedenis Napoleon 2 SC/HC

Inhoudelijk: "Dit tweede deel, van 1800 tot 1810, vertelt het lot van de keizer vanaf zijn terugkeer uit Egypte op het hoogtepunt van zijn macht."

Wie niet meteen overtuigd is, zal onze bespreking wél helpen: "Wat maakt deze Napoleonistische reeks anders dan dat andere drieluik Napoleon? Uiteindelijk is het hier ook schipperen en selecteren van wat wel en wat niet verteld moet worden over de op- en ondergang van de zichzelf verklaarde keizer. De credibiliteit wordt echter verzekerd door de professor die achterin de historie doorspekt met feiten en alles netjes kadert. Meer dan een veredelde Oom Wim is dit tweede deel dan ook niet. Het drama wordt gecreëerd door alle feiten die opgesomd worden, zonder echt intrinsiek dramatisch te zijn. Uitstekende stof voor leraars die hun leerlingen op een andere manier in het stof willen doen bijten, toch had de strip sterker kunnen zijn indien de auteurs zich enkel gefocust hadden op een bepaald aspect uit Napoleons leven. Maar ja, dan neemt eerder de fantasie de overhand. Fabrizio Fiorentino lijkt karaktervol te tekenen, met oog voor finesse in de gezichten, al wordt het grootste deel opgevuld door de schilderachtige inkleuring van Alessia Nocera.
28-10-2018

6/10

Gewikt en gewogen (283): ElfQuest 0 De laatste tocht special

Inhoudelijk: "In dit 14de of 0de deel van deze cyclus vind je achtergrondinformatie, alle covers van De Laatste Tocht en informatie over de vele stammen binnen de wereld van ElfQuest."

Wie niet meteen overtuigd is, zal onze bespreking wél helpen: "Nog een laatste stuiptrekking om het Elfquest-festijn bij Dark Dragon Books te rekken. Vooral illustratief voor de liefhebber interessant omdat alle afzonderlijke covers van De laatste tocht- delen hierin zonder titels zijn opgenomen. Echter het hoogtepunt is het 17-pagina's tellende verhaal De jury dat wederom die wrede tegenstrijdigheid bewijst tussen mens en natuur, hoe moet je dit interpreteren. Gek toch dat zo'n korte novelle meer teweegbrengt dan dertien delen De laatste tocht samen. Voor voor psychologen, want blijkbaar is de mens volgens de Pini's niet het hoogste goed op aarde. De jury, een Elfquest uit de oude doos, het ontdekken waard."
28-10-2018

5/10

Gewikt en gewogen (282): De rechter 21

Inhoudelijk: "Het zijn vreemde tijden, als zelfs je koelkast al data kan lekken. Als politici nepvolgers op twitter kopen. Als het Nederlands in het hoger onderwijs wordt afgeschaft. Als grote grazers te grazen worden genomen. Als de snackbar cultureel erfgoed wordt."

Wie niet meteen overtuigd is, zal onze bespreking wél helpen: "Taalspelletjes kunnen ook in en rond de rechtbank bewijst Jesse van Muylwijck voortdurend in zijn weergave van de pleidooicultuur. Slagbomen, zwammen, de boom in, supervoet, trilogie. Waarom moeilijk als het ook eenvoudig kan? Vaak koppelt hij ook menig gag aan de actualiteit. Dan verliest de pointe aan kracht. Na jarenlang een kleurloze strijd gevoerd te hebben, wordt de reeks eindelijk opgefleurd. Niet enkel zwart bestempelt de soms zwarte humor. Eindigen doet de rechter door met zijn vrouw op vakantie te gaan. Kan hij het werk daar loslaten?"
10-11-2018

6/10

Gewikt en gewogen (281): Elfquest 13

Inhoudelijk: "Door het vertrek van het paleis zijn er minder elfen over voor de verdediging. Terwijl die hard nodig zijn, want de Djunslandse invasiemacht bereikt uiteindelijk de Vaderboom. Onverwachte ontwikkelingen ze en alles op zijn kop. Dan rijst de vraag: kan het Grote Wiel van tijd en geschiedenis, duizenden jaren geleden gebroken, eigenlijk wel hersteld worden?"

Wie niet meteen overtuigd is, zal onze bespreking wél helpen: "In het ooit vredige wereldje van de Elfquesters schreeuwt menig personage moord en brand, straffer nog, beeldt iedereen zelfs moord en brand uit. Het doden van zowel mens als natuur kent geen grenzen, tot zo ver de hoog op handen gedragen morele waarden. Oog om oog en tand om tand is duidelijk de boodschap. Hopelijk wordt nu effectief de laatste adem van De laatste tocht uitgeblazen, want meer dan een lijdensweg is dit niet, een fantasywereld waarvan het bestaan volledig voorbijgestreefd is. Een harde noot om te kraken. Veel geluk ermee."
28-10-2018

3/10

Gewikt en gewogen (280): Merlijn - De profeet 4

Inhoudelijk: "Intussen worden de banden tussen Merlijn, Viviane, de jonge Lancelot en Bedwyr nauwer."

Wie niet meteen overtuigd is, zal onze bespreking wél helpen: "Pagina 38, kader 1: "binneen koning zal spoedig geloven worden", een prachtige zinsconstructie. Pagina 47, kader 3: "En waarbij één blik tussen ze voldoende is." Ach, wanneer je dat tegenkomt weet je meteen dat Kris De Saeger de vertaling verbrodde. Helaas. Is het de combinatie van de matige vertaling met de brave tekeningen die ervoor zorgt dat deze vierde profetische Merlijn voortdurend stokt tijdens het lezen? Of is het Istins scenario dat maar oneindig blijft voortborduren op de mythe van de magische druïde. Deze spinoff-reeks voegt jammer genoeg weinig toe en is overbodig. Vikics' tekeningen zijn zielloos.
15-09-2018

5/10

Gewikt en gewogen (279): Torpedo 1936 2

Inhoudelijk: "Luca Torelli is een gewetenloze huurmoordenaar die zijn zaakjes regelt in het New York van de jaren dertig, de tijd van The Great Depression." Bevat de verhalen Rascal; Een linkse directe; Sterven van geluk; Horen, zien en zwijgen; De dame met de Camelia's; Miami bitch; Maria; Plankgas; Simone!; Het recht in eigen hand; Lach of ik schiet; Wendy weet van wanten.

Wie niet meteen overtuigd is, zal onze bespreking wél helpen: "Het beste van het allerbeste, elk kadertje is een mini-compositie, hoe Bernet de personages positioneert, met clair obscur werkt, vrijblijvendheid is in deze pulpstrip niet aan de orde. Abuli markeert het grofste vuil, een meedogenloze smeerlap, die niet alleen over lijken gaat, hij pikt zo ook zonder scrupules. In een survival of the fittest-mentaliteit probeert Torpedo zich staande te houden. Dat lukt – omgeven door nog groter crapuul – niet altijd. Tot zo ver de zielenroerselen van een moordenaar. Niet enkel zijn het de sarcastische filmnoir thrillers vol femmes fatales die je behagen, vooral het artistieke genie van Bernet kleuren de zwart wit-platen. Klasse."
15-09-2018

9/10

Gewikt en gewogen (278): Astrid Ijskoud

Inhoudelijk: "Astrid IJskoud heeft alles om gelukkig te zijn want haar ouders zijn rijk. Schatrijk. Ze woont in een huis, zeg maar gerust een paleis, dat boven New York uittorent. Alleen: ze verveelt zich stierlijk en voelt zich eenzaam. Daarom trekt Astrid van zodra ze maar kan op avontuur."

Wie niet meteen overtuigd is, zal onze bespreking wél helpen: "Een Koning Snotneus 2.0, maar dan met een edele jongedame in de hoofdrol. Nog steeds in een klassieke retrostijl katapulteert Parme jou naar een jeugd toen alles nog zelf ontdekt moest worden en de volwassenen kinderen zoet hielden met slaap-zonder-zorgen-verhaaltjes. Die naïeve onschuld is heerlijk, met in plaats van de tandenfee het lieve, witte muisje. Parme is inventief en evenaart Trondheims Snotneus originaliteit. Geen kortverhaaltjes met het oververwende snotjoch als protagonist, wel een bewustwordingsinsteek waarbij Astrid toont zelf ondernemend genoeg te zijn om die volwassenen eens goed in hun hemd te zetten. Hoe je die kleine muis het best aanpakt, de subtiele wreedheden moffelen het alledaagse weg. Schattig."
15-09-2018

8/10

Gewikt en gewogen (277): Zeven schipbreukelingen

Inhoudelijk: "De bewoners van een klein en afgelegen eilandje zien hun leven verstoord worden wanneer de jonge Aran aankomt. De nieuwkomer sluit wel snel vriendschap met zes andere kinderen, maar zaait niettemin problemen en onenigheid wanneer hij het doel van zijn komst uitlegt: hij is er om de vuurtoren te doven. Maar de enige regel van het eiland is net dat de vuurtoren nooit of nimmer mag uitgaan."

Wie niet meteen overtuigd is, zal onze bespreking wél helpen: "Andoryss' scenario heeft potentieel maar het zich koppelen aan Semedo levert niet het verhoopte resultaat op. Semedo's tekeningen zijn hoekig, stroef, doods, met kinderen die er eerder als dwergen uitzien. De zoektocht naar de herinneringen worden niet krachtig genoeg in beelden omgezet, je bent wel voortdurend benieuwd naar de ware toedracht, toch zeker wanneer Rackel meer ziet dan de anderen (pagina 6, kader 11). Zielig is Zeven Schipbreukelingen niet, zielloos wel."
15-09-2018

5/10

Gewikt en gewogen (276): Assassin's Creed Origins 1

Inhoudelijk: "Het oude Egypte, een land van luister en listen, gaat ten onder in een meedogenloze machtsstrijd. Ontdek duistere geheimen en vergeten mythes tijdens deze reis naar het allereerste begin van de Assassin Broederschap!"

Wie niet meteen overtuigd is, zal onze bespreking wél helpen: "Instapklaar kom je in het lijf van een Assassijn terecht, de echte identiteit van de moordenaar die teruggaat in de tijd kom je niet te weten. Het stuk geschiedenis dat dit keer centraal staat: machtswellusteling Caesar die door zijn entourage uit de weg moet worden. Hoe reageert de goegemeente daarop? Schrijver del Col koppelt de tussenkomst aan een even belangrijke interventie enkele jaren later in Egypte. Kaiowa haalt de artistieke kastanjes uit het vuur, het zwartwit achterin geeft betere resultaten."
28-10-2018

5/10

Gewikt en gewogen (274-275): Agathah Christie De geheime tegenstander - Beresford

Inhoudelijk: "Thomas Beresford en Prudence Cowley ontmoeten elkaar in een restaurant in Londen. Doordat ze werkloos zijn, bespreken ze een advertentie die ze willen plaatsen om zich aan te bieden als avonturiers die bereid zijn om 'alles te doen en overal heen te gaan'."

Wie niet meteen overtuigd is, zal onze bespreking wél helpen: "De schutbladen, stijlvol en het uit de band springen van de traditionele kadertjes (12-13, 16-17, 38-39, 47-48), een te euforisch liefhebber zou denken dat Emilio Van der Zuiden hét in zich heeft. Helaas was de schoenmaker best bij zijn leest gebleven. Zelfs deze vormelijk frisse aanpak kan het poserende, steriele werk van de artiest opkrikken naar een hoger niveau. Alles is zo theatraal en zielloos dat de plot eerder lachwekkend dan geloofwaardig is. Je ziet de pointe ondanks de vele bochten al van ver aankomen, zwak. Grafisch heeft Beresford wat weg van Olivier Neuray in Cambridge Five, alleen klopt het bij de laatste wel. Auto's en babes, dat is wat Van der Zuiden nodig heeft, niet retro Victoriaans gaan tekenen met een doordeweekse adaptatie van een roman. De geheime tegenstander, stereotiep. Dan is Aspis veel cassanter."
10-10-2018

6/10

Gewikt en gewogen (272-273): Agatha Christie Moord in de Oriënt-Expres - Hercule Poirot SC-HC

Inhoudelijk: "Winter 1937. Vlak na middernacht dwingt een sneeuwstorm de Oriënt-Expres zijn reis te onderbreken. De luxueuze trein is wonderlijk genoeg volgeboekt voor deze tijd van het jaar, maar de volgende dag is er één passagier minder. Een Amerikaanse magnaat is om het leven gebracht met een dozijn messteken, terwijl zijn coupé van binnen is vergrendeld. Hercule Poirot leidt het onderzoek in een trein die is afgesloten van de rest van de wereld."

Wie niet meteen overtuigd is, zal onze bespreking wél helpen: "

Gewikt en gewogen (270-271): Agatha Christie Moord in de bibliotheek - Miss Marple SC-HC

Inhoudelijk: "De gepensioneerde kolonel Arthur Bantry en zijn vrouw Dolly wonen in Gossington Hall. Op een ochtend vindt de meid in de bibliotheek het lichaam van een onbekende, jonge, opgemaakte blondine. Arthur schakelt de hulp in van inspecteur Slack en hoofdinspecteur kolonel Melchett van de lokale politie. Dolly telefoneert naar Miss Marple."

Wie niet meteen overtuigd is, zal onze bespreking wél helpen: "Bekend van de boeken. Bekend van TV. Nu krijgt Miss Marple een nieuw leven letterlijk uitgetekend. Deze vrij eigenzinnige, beleefde oudere dame duikt steeds daar op waar je het niet verwacht, op die plekjes waar de plot de verkeerde richting uitgaat. Zij zorgt met haar verrassende inzichten voor nieuwe wendingen. Dat menig inspecteur geïrriteerd raakt door haar aanwezigheid, is best wel begrijpelijk, al zijn de reacties van de onderzoekende omstaanders soms wel erg conservatief. Miss Marple zorgt alvast voor de juiste invalshoek. Miss Marple – Moord in de bibliotheek, vermakelijk, maar toch vrij clichématig steriel zoals de tekeningen."
10-10-2018

7/10

Gewikt en gewogen (269): Victus 2

Inhoudelijk: "Martí Zuviría, de jonge student van Markies de Vauban, ontpopt zich als een briljant militair ingenieur en zal een sleutelrol spelen tijdens het beleg van Barcelona in 1714. Het grillige lot maakt dat hij aan de ene kant de stad bouwkundig moet versterken, en aan de andere kant een strategie moet bedenken om haar te belegeren en te vernietigen."

Wie niet meteen overtuigd is, zal onze bespreking wél helpen: "De geschiedenis is het decor, Marti Zuviria is de drager, een eigenzinnig personage dat ondanks zijn zoektocht naar de ware toedracht van Vaubans laatste woorden vooral met zichzelf in de knoop ligt. Zijn ontmoetingen bepalen zijn pad, het geluk van de altruïst blijft beperkt want niet al de keuzes die hij maakt leveren succes op. De historische achtergrond valt niet altijd te plaatsen (dit keer ook zonder achtergronddossier) waardoor veel van het decor wegzinkt als voetnoot in de geschiedenis. Desalniettemin blijft Vidi boeiend."
28-10-2018

7/10

Gewikt en gewogen (268): Victus 1

Inhoudelijk: "Victus speelt zich af tijdens de Spaanse Successieoorlog en vertelt de tragedie van een stad en de man die haar verraadde."

Wie niet meteen overtuigd is, zal onze bespreking wél helpen: "Gebaseerd op het meesterwerk van Albert Sánchez Piñol, altijd gevaarlijk om daar op de cover mee uit te pakken, want dan verwacht je ook een meesterwerk te kunnen lezen, wat Victus helaas niet is. Een goede historische strip daarentegen wél! Niet zozeer omdat de context volledig gekaderd wordt, het geschiedkundige aspect is maar een onderdeel, net wel omdat alles gefocust is op de ontwikkeling van de rebelse opperopportunist Marti Zuviria die ondanks zijn grote mond toch vaak tegen de lamp loopt. Vooral de entourage waarin hij terechtkomt is interessant, Vauban als leermeester hebbend blijkt zowel voor hem als voor de lezer erg verrijkend. Jammer dat daar halfweg een eind aan komt, de levensles had nog een tijd mogen duren. Geen paniek, Marti Zuviria's levensweg blijft boeien en verrast met onvoorziene omwentelingen. Tekenaar Dalmases is braaf klassiek, met enkele uitschietende pagina-composities ((15, 17, 26-27), de inkleuring van Marc Sintes geeft het een realistischer karakter."
28-10-2018

7/10

Gewikt en gewogen (267): My little pony 2

Inhoudelijk: "De Pony's moeten nieuwe uitdagingen aangaan en oude angsten overwinnen. Dat wil je niet missen!"

Wie niet meteen overtuigd is, zal onze bespreking wél helpen: "Rampzalig. De drie vrouwelijke aanstichters van dit zeemzoete droomland zitten duidelijk met hun hoofd in de wolken zonder ook maar enige band met de realiteit te bewaren. Zweverig woedt er een strijd die zich boven jouw hoofd afspeelt. Ontbreekt er een toegift geestesverruimende kruiden die je verder op weg helpen, want dit leest zo onaards, met amper affiniteit met de dierlijke figuren wiens wereld gedoemd wordt te verdwijnen. Jij staat aan de kant en roept de slechterik toe als helper om deze de weg te wijzen om zodoende een totale vernietiging te kunnen bewerkstelligen. Vriendschap is betoverend, pure antistriphorror. De magie is ver zoek."
24-10-2018

2/10

Gewikt en gewogen (266): Darth Maul 4 Zoon van Dathomir 2

Inhoudelijk: "Na het oprichten van het Shadow-collectief, een criminele organisatie die bestaat uit Hutts, de Zwarte Zon, Mandalorianen en de geduchte Nachtbroeders - trekt Maul ten strijde tegen Darth Sidious en zijn generaals, graaf Dooku en generaal Grievous!"

Wie niet meteen overtuigd is, zal onze bespreking wél helpen: "Dit tweede deel is even weinigzeggend, sympathiseren bij het minst slechte is de boodschap. Om de filmische connectie te bewaren doemen ook Obi Wan en Mace Windu op om de ware toedracht van de Keizerlijke troepenverplaatsing te verklaren. Een saai schouwspel dat niet opgefleurd wordt met enigszins goed tekenwerk."
24-10-2018

4/10

Gewikt en gewogen (265): Darth Maul 3 Zoon van Dathomir 1

Inhoudelijk: "Darth Maul laat zich niet tegenhouden door de afwijzing van zijn voormalige Sith-meester Darth Sidious of doordat hij in tweeën is gehakt door Obi-Wan Kenobi."

Wie niet meteen overtuigd is, zal onze bespreking wél helpen: "Darth Maul, de Darth Vader-surrogaat indertijd bedacht om de eerste trilogie op te vullen met een even angstwekkende figuur. Intrinsiek interessant maar filmisch nooit echt uitgebuit tenzij voor de vechtscènes. In deze strip wordt de figuur gerehabiliteerd, al stond je daar niet voor te springen, toch zeker niet in combinatie met de andere verpersoonlijking van het kwaad. Jeremy Barlow brengt de twee doemfiguren samen, jij mag kiezen met welk kwaad je je het meest identificeert. Daar bovenop ook nog Generaal Grievous en Graaf Dooku en het uitdelen van de sympathieprijs wordt bemoeilijkt. Zoon van Dathomir, ondanks de acrobatische toeren geen hoogvlieger."
24-10-2018

4/10

Gewikt en gewogen (263-264):Jeremiah 35 HC-SC

Inhoudelijk: "Jeremiah en Kurdy weten zich te redden uit een brand. Ze verlaten zo snel mogelijk de plaats van het onheil waar nu een militie rondwaart. Maar Kurdy loopt met zijn smoelwerk in de kijker en de twee worden achternagezeten door een bestelwagen. Om de nor te vermijden, betreden de twee vechtjassen een privédomein dat bewaakt wordt door de minst gastvrije bewakers mijlenver in de omtrek."

Wie niet meteen overtuigd is, zal onze bespreking wél helpen: "Shit, verdomme, waar is Hermann toch mee bezig? Ondanks een paar uitzonderlijk sterke passages te beginnen met de openingsscène waarbij Jeremiah en Kirby als een echte Laurel & Hardy de titel van het boek verkondigen nadat ze voor een zoveelste keer in Another fine mess zijn terechtgekomen. Of de tornado die hen dwingt te schuilen voor het nakende natuurgeweld (pagina's 10 en 11), prachtig en beklijvend echt. Lang duurt het echter niet of de plot ontspoort en de scenarist/tekenaar blijft vooral ter plaatse trappelen met referenties naar het verleden waar je kop noch staart aan kan vastknopen. Net als Jer en Kurdy doe je alsof je mee bent, uiteindelijk verlies je de draad compleet. Neem nu neef Lindford die te pas en te onpas opduikt. Zijn meerwaarde? Shit, verdomme vervloek je net omdat Hermann ondanks zijn leeftijd toont wel nog accuraat te kunnen tekenen (wederom die eerste pagina). Daar waar hij de laatste jaren zich bezondigde aan iets te kleine figuren gepropt in de kaders, komt de anatomie nu correct over. Vervloekt dus voor deze gemiste kans."
28-10-2018

6/10

Gewikt en gewogen (262): Oliver & Peter 2

Inhoudelijk: "Als die Peter nou terug zou komen? Als hij u zou vertellen dat er een fantastisch land bestaat waar kinderen lol hebben en nooit opgroeien?"

Wie niet meteen overtuigd is, zal onze bespreking wél helpen: "Wie is de Haak die het steeds gemunt heeft op die onschuldige kinderen? Philippe Pelaez probeert het uit de doeken te doen. Resultaat: een sterke, modernere benadering van wat Peter Pan en Oliver Twist honderdvijftig jaar na datum nog kunnen voorstellen. HG Wells moet je dit keer missen, al dan niet vanwege de ontdekkingen die Peter openbaart. Kinderen moeten wel opgroeien? Tenzij ze dood gaan en voor altijd kinderen blijven. Verklaart mevrouw Thingumny hiermee het bestaan van de Alleen-stripreeks? De covers lijken een kopie van de voorkafttekeningen geproduceerd voor Drakenbloed, eveneens met een pirateninslag. Gelukkig heeft Oliver & Peter meer inhoud."
26-10-2018

7/10

Gewikt en gewogen (261): Oliver & Peter 1

Inhoudelijk: "Wat als J. M. Barrie niemand minder was dan de bedenker van zijn eigen karakter, Peter Pan? Een gevangene van onze wereld en veroordeeld om de wet te overtreden die hij zelf uitvaardigde: om volwassen te worden?"

Wie niet meteen overtuigd is, zal onze bespreking wél helpen: "Het verhaal van Peter Pan is al op vele manieren verteld, herverteld en uitgebeeld, de benadering die Pelaez en di Felice uitvoeren, is op zijn minst gezegd verrassend en origineel. Maak het fictieve nog echter door verschillende literaire klassiekers met elkaar te verstrengelen. Een terugkerende Peter Pan in Londen, vanzelfsprekend dat hij vroeg of laat terug weeskinderen tegen het lijf loopt. Oliver Twist is degene die hem terug wegwijs maakt en hem onder zijn hoede neemt. Haak manifesteert zich als de verpersoonlijking van Jack the Ripper terwijl Fagin de Jood zijn rol van weleer bevestigt. De grote verrassing ontpopt zich op het einde wanneer Pelaez nog een andere romanheld tevoorschijn tovert. Di Felice zegt het met zachte potloden en laat veel aan de verbeelding van Florent Daniël over om in te kleuren. Het maakt de harde werkelijkheid zeemzoeter dan het feitelijk is. De wortel van het kwaad, intrigerend."
26-10-2018

7/10

Gewikt en gewogen (260): Vrouwen in 't wit 40

Inhoudelijk: "Met dit veertigste album van Vrouwen in ‘t wit bewijzen Raoul Cauvin en Philippe Bercovici eens te meer dat de geest nog lang niet uit de fles is!"

Wie niet meteen overtuigd is, zal onze bespreking wél helpen: "Slaat het blazen in de titel op de veertig albumkaarsjes of toch gewoon op de covertekening? Twaalf gags verwerkt tot 44 pagina's is iets te dunnetjes om je verpleegsterhartje te beroeren. Blazen, doe je dat van opluchting omdat dit deel gedaan is of gewoon uit verveling? Doorsneeroutine."
26-10-2018

5/10

Gewikt en gewogen (259): Aquarica 1

Inhoudelijk: "Wanneer er op het strand van Roodhaven een gigantische krab opduikt, slaan de bewoners in paniek. Wat is dit voor een beest? Hoe komt het hier? De jonge Greyford, van het instituut voor zeekunde, wordt op onderzoek gestuurd."

Wie niet meteen overtuigd is, zal onze bespreking wél helpen: "De poëet in Sokal komt los, geïnspireerd door Melvilles Moby Dick op zoek naar de grootse, imaginaire walvis die onverstoorbaar alle zeeën doorkruist en even onvatbaar blijkt dan een onrealistische utopie. Gekoppeld aan de mythe van het slapende eiland op de rug van deze enorme mastodont duik je mee onder in deze waterwereld. Idyllisch wordt het gevecht aangegaan tussen fantasie en werkelijkheid, de wetenschapper versus de betoverende sirene. Wie of wat moet je geloven, waar ligt de grens van het bevattelijke? François Schuiten schreef mee, al voegt hij er weinig passionele magie aan toe. Roodhaven begeestert niet en laat evenmin wegdromen, ondanks de schone kleurrijke plaatjes van Sokal."
26-10-2018

6/10

Gewikt en gewogen (258): Bonneville 1

Inhoudelijk: "Nieuwe reeks over snelheidsrecords op de zoutvlaktes van Bonneville, door Marvano (Berlijn, Grand prix, De Joodse brigade)."

Wie niet meteen overtuigd is, zal onze bespreking wél helpen: "Marvano doorkruist wederom de geschiedenis, dit keer op een minder belerende manier, lustig beschrijvend met de recordpogingen van Bonneville als achtergrond. Terwijl jaar na jaar de ene na de andere waaghals zijn nek uitsteekt om op het hoogste schavot te belanden, kleurt Marvano de achtergrond met geopolitieke nieuwsfeiten die de mens en zijn geschiedenis bepaalden. Frappant: Marvano's durf om ook de eigen mening via de link met de hedendaagse politiek niet te schuwen. Vier nul zeven!, geen nul, wel een zeven!"
18-08-2018

7/10

Gewikt en gewogen (257): Super Kaka 1

Inhoudelijk: "Ontdek de fantastische avonturen van een jongen en zijn onwaarschijnlijke droom: een kleine kaka die, vreemd genoeg, naar aardbeien ruikt. Samen gaan ze de wereld redden! Tenminste, dat willen ze toch proberen!"

Wie niet meteen overtuigd is, zal onze bespreking wél helpen: "Davy Mourier is duidelijk een groot manga-fan en weet samen met Stan Silas (en ook Valérie Sierro) dat om te zetten in een humoristisch stripje vol gelijkaardige elementen. Het platvloerse (een kaka als hulpje), het perverse (pagina 43, onder het rokje piepen), het aandoenlijke (de loser), het romantische (de stille onuitgesproken liefde van Luca), de gevechten (27-28-29). De auteurs behelpen zich met het Europese formaat en vertellen er lustig op los. Een nieuw schooljaar laat een 'frisse wind' waaien, sorry voor de beeldspraak, in het jongerenlandschap. De manga zendt zijn zonen uit."
15-08-2018

7/10

Gewikt en gewogen (256): Glimlach 58

Inhoudelijk: "Kathleen Van Overstraeten, een jonge Belgische hostess, raakt in 1958 betrokken bij gebeurtenissen die de goede werking van de Wereldtentoonstelling in Brussel bedreigen: een diefstal in het paviljoen van het Vaticaan, sabotage in het paviljoen van de USSR. Door deze voorvallen wordt ze in volle Koude Oorlog de spilfiguur in een strijd tussen spionnen die vredesonderhandelingen willen doen falen."

Wie niet meteen overtuigd is, zal onze bespreking wél helpen: "Waarom uitpakken met slechts een glimlach wanneer de Expo van '58 centraal staat? Het wordt netjes uitgelegd, een nieuwe publiciteitsstrategie werd uitgevonden, of hoe deze hostessgewijs kwam overgewaaid uit de Verenigde Staten. Weber en Deville storten zich op een stuk nostalgische geschiedenis en brengen net op het juiste moment (60 jaar na de organisatie ervan) dit retroboek uit. Om wat extra spanning erin te stoppen, kiest Weber voor een spionagethriller terwijl Deville getrouw de klare lijn volgt om strak in het pak het einde van de vijftiger jaren te vatten. Noch het één, noch het ander is voor 100% geslaagd. Hetgeen Glimlach 58 vooral overeind houdt, is de vleug van nostalgie die je overmant, de herkenbaarheid, het gevoel als wou je er zelf bij zijn. Die flitsen, erg versterkt door het dossier achterin, maken Glimlach 58 charmant. Het is uiteindelijk zoals de cover: een matte indruk met een laagje vernis."
15-08-2018

6/10