Het boek van de gemiste kansen. Darko en c° komen in de Arlestonse hellewereld terecht, een beetje vergelijkbaar met Dantes Inferno. Alleen walst de scenarist door de duistere passages en laat de reis minder lang en minder intens duren dan gehoopt. Bovendien heb je vaak geen voeling met hetgeen gebeurt door een gebrek aan overzichtelijkheid. Pellet evolueerde door zich te beperken in de overtollige lijntjes. Alles is daardoor positief cleaner geworden. Af en toe schittert hij met een prachtig decor (de boom, pagina 30).
De horden van het duister is wegleesamusement.
-
Champions, The 23 **½
-
wouden van Opaal, De 8 SC ***
-
wouden van Opaal, De 8 SC ***
Geen opmerkingen:
Een reactie posten