Schuldige onschuldigen?

Gek. Anlors beste tekening bevindt zich in het laatste kadertje van het drieluik. Liet hij zich voordien voortdurend opmerken door een cleane, afgeborstelde stijl, zo is hij ongecomplexeerd ongebonden en maakt er een bevrijde illustratie van met extra arceringen. Een techniek die hij best veelvuldiger had toegepast. Galandon stoffeert het drama met extra gebeurtenissen. Vaak inlassingen die niet altijd even natuurlijk het verdere verloop beïnvloeden. De onschuldige schuldigen, oké, niet geniaal.
- onschuldige schuldigen, De 1 HC **½
- onschuldige schuldigen, De 2 HC ***
- onschuldige schuldigen, De 3 HC ***