André Benn zoals je hem nog nooit eerder gezien en gelezen hebt. Je begrijpt niet meteen het verband tussen de pioniersvliegeniers uit de Proloog en de belevenissen van de ondernemende Pity-familie die erop volgen. Het tweede
Valentine Pity-deel brengt hopelijk opheldering daaromtrent. Wat je wel te weten komt is dat de radeloze Valentine, die haar ouders verliest in het drama, zonder medelijden (pity) haar mannetje staat en die getuigt van een gezonde overlevingsdrang te beschikken. In plaats van te berusten in haar lot, reist ze onvermoeibaar verder. Met een ietsiepietsie heel veel geluk kruist een Inuit haar pad. Ze zal bewust deel uitmaken van diens leven. Voor een keer geen detective of mysteries in het fantastische, wel een intimistisch, haast etnologisch portret van een afgezonderde gemeenschap. Benn verlekkert zich aan het volwassener thema en schuwt seksualiteit en wreedheden niet. Kortom de oermens ten voeten uit waar toch een plaats is voor gevoelens. Benns stijl is zoals die van de laatste
Mick Mac Adams, krasserig en ruw. Toch lukt het hem om ook daarin finesse te leggen (Yapuki's gezicht, plaat 29, kader 12).
Valentine Pity 1, intrigerend.
-
A Game of Thrones 5 ***
-
Kruistocht 7 HC **½
-
Kruistocht 7 SC **½
-
Valentine Pity 1 ***
Geen opmerkingen:
Een reactie posten