Rosinski-kloon

Hoewel Ange behoorlijk summier is in De Orde van de Drakenridders, vaak een actievol avonturenverhaal met weinig dialoog en diepgang, kiest hij in Marie der Draken voor een andere, meer uitgesponnen aanpak. Dat merk je meteen aan de pagina-opbouw. Meestal vier stroken van één, twee à drie kadertjes, wat resulteert in goedgevulde bladzijden. Amaury biedt meer leeswerk. De hocus pocus neem je erbij, het openen van poorten naar een duistere onderwereld vol monsters is eigen aan Maries leefwereld. Met Démarez waan je je weer in het universum van Thorgal. Zijn Rosinski-'imitatie' in de beginfase (is de jonge Marie niet de evenknie van Aaricia?) zorgt voor een vertrouwde sfeer. Terwijl Rosinski ondersteund werd door Graza, kan Démarez een beroep doen op de schitterende inkleuring van Bastide (Notre Dame)!
- De Ruyter 2 ***
- Marie der Draken 3 ***½
- Orde van de Drakenridders, De 12 ***