Al lang vergeten

Eindelijk terug in het vertrouwde land (van Langvergeten) waar ook oorlog en waanhoop heersen. Het einde van deze cyclus is alvast bevredigender dan het begin. Hoewel de concretisering van de rivaliserende sektes (Katharen versus Rooms Katholieken) je niet helemaal begeestert, is het grote geheel toch verrassend genoeg (net door die terugkeer naar!). Met een apocalyptische blik op de toekomst schrijft Makyo een bittere afsluiter. Hij laat echter veel pistes onbenut: Rabal had een grotere rol mogen spelen, de scheiding tussen de echte wereld en de fantasie Middeleeuwen (hoewel het land echt bestaat), de tweestrijd tussen de 'bendes', de functie van de futuristische droommachine. Goed, voor Makyo niet goed genoeg.
- land van Langvergeten, Het 12 SC ***
- Voetbalgek 5 **
- Wielergek! 5 *½