Op zijn Spaans 2

Om een verjaardag te vieren uiteindelijk in een Spaans restaurant tapas bar beland op het einde van de Hoogstraat (391), genaamd la Villa Rosa. Had eerder iets weg van een taverne, met een fake Julio Iglesias-schilderij en enkele bizarre trompe l'oeils die allesbehalve overtuigend waren. De kitsch droop er letterlijk vanaf aangezien het gezichtsbedrog 'authentieke scheuren' moest voorstellen, een retrolook als zouden we ons in de oudheid bevinden. Als carnivoor leek de vleesgrillschotel van de chef het aanlokkelijkst, een resem beestenhapjes die je maag ongetwijfeld zal vullen. De overgemarineerde smaak deed echter iets te veel vermoeden dat de versheidsdatum overschreden was. Dus afwachten of buiten het vullen er ook omkeren later aan te pas zou komen. Gespreksonderwerp was natuurlijk de revisie van al de afgelopen jaren. De zottigheden die je uithaalt. De mislukkingen waaruit je tracht te leren. De hoopvolle kijk naar de toekomst. Qua introspectie kon het alvast tellen! Merci.