Op welke manier moet je een comic stripverfilming beoordelen wanneer je het origineel nooit echt gelezen hebt? Het mythische Spirit van Will Eisner heeft ondergetekende nooit echt aangetrokken, ondanks diens hisorisch stripbelang, met alle gevolgen van dien. Dan maar afgaan op de inherente kwaliteiten van Frank Millers visuele bewerking. Jammer dat diens visie en verwrongen adaptatie een flutfilm oplevert. Veel te geforceerd om campy te kunnen zijn, de subtiliteiten zijn ver zoek. Miller kiest duidelijk voor een klasseloze stilering zonder meer. En toch oogt het niet eens esthetisch mooi. Wat heerlijk uitpakte in Sin City, overleeft hierin niet. Miller wil dicht bij het stripgeweld blijven, het wordt uiteindelijk zo belachelijk dat het pijnlijk is om aanzien. The Spirit: zwak tijdverlies.
The Spirit. Frank Miller. 2008. **.
zaterdag 1 augustus 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten