Het kortstondige gastoptreden van Mauro enkele jaren geleden in de Bozar, ter ondersteuning van het Vrienden van Vrienten-project (met oa Tom Barman, Henk Hofstede, ...), was zo overdonderend dat zijn nadrukkelijke aanwezigheid menig sporen naliet. Was het toeval dat de soundtrack van lock, stock & two smoking barrels vanmiddag door de boxen dreunde met het fantastische Evil Superstars-nummer Oh girl? Tuurlijk niet, zo'n geweldige mix (de hele cd) van funk, rock, soul, folk en andere genres pept je voortdurend op. Ter vervanging van Lais Lenski stond die Mauro vanavond in het Warandepark. En aangezien minstens één bezoek per jaar aan de Feërieën verplichtend is, hoop je dat de verwachtingen ingelost zouden worden. Niet dus. Een tof, intimistisch uurtje van Mauro met... zichzelf. Zijn satirische, soms melig dramatische, ironische, pasticheachtige, country- of rocky teksten en annex uitvoeringen werden overgoten met een akoestisch versterkt sausje. Niet knallend door de boxen, de ingetogenheid van het concept respecterend. Mauro speelde duidelijk niet de demagoog en zocht slechts zelden het echte contact met het publiek. De licht uitdagende prikkels brachten niet al te veel soelaas, eenvoudigweg omdat Pavlovski niet aan het publieksbelletje trok door bekende nummers te spelen. Inderdaad, wanneer je zijn oeuvre niet kent is het moeilijk je op zo'n onbekend terrein te nestelen. Het enige wat je zag is een singersongwriter die een uurtje vol zong. Terwijl hij o zo makkelijk publiekslieveling had kunnen worden door zijn multigetalenteerdheid rond te strooien. En al reikt hij stemgewijs bijlange niet aan het volume van Holly Johnson, het was mooi om Frankies The Power of Love als afsluiter mee te zingen. Wil je d'r een proefje van smaken, ga dan miss chien je gang via dit groot beschrijf: The Power of Mauro.Feeërieën 2009. Mauro Pavlovski. Warandepark.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten