Cult en campy? Onzin, da's Robocop nu eenmaal. Ongelooflijk hoe een eerste oordeel van lang vervlogen tijden toch blijft hangen. Natuurlijk was dat 'cool', zo'n onstopbare gezagsdrager, een nieuwe sherif in de stad. Onkreukbaar, onverwoestbaar. De film was echter een toonbeeld van gruwelijk geweld, zogezegd vanwege de verschillende satirische lagen, het verval van de maatschappij hekelend. Zielig is het, na zovele jaren. Gewild bloeddorstig en onverfijnd met het uitpuilend sadisme. De afgeschoten hand, het uitschakelen via een kogel door het brein. En dan die lamentabele acteerprestaties. Method actor Paul Weller die zich volledig inleeft in de rol. Da's iets om nooit meer uit de kast te halen. Het heelde de wonde van mijn zware verlies bij het daaropvolgende The Lord of the Rings-Risk niet. Integendeel!
Robocop. Paul Verhoeven. 1987. **.
vrijdag 17 juli 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten