Gratis filmkaartjes sla je natuurlijk niet af, zelfs al is het om een middelmatige animatiefilm te zien. Wat vooral stoort is het kinderachtige scenario. Geen enkele keer ben je echt begeesterd door de film en voel je de laagdrempeligheid om een zo groot mogelijk familiepubliek aan te spreken. Alleen behoudt dit weer zo'n typisch Vlaamsch niveau zonder echt intelligent de inhoud op te krikken, waardoor de grote Vandersteen-geest (zijn vertelcapaciteiten) van weleer niet komt bovendrijven. En tja, de animatie, die blijft beperkt. Doordat het ongebalanceerd is uitgewerkt vallen net die scènes -met grotere of intensere middelen afgewerkt- extra op in contrast met de doorsneebeelden waarbij de figuren vaak als geprojecteerde silhouetten in een artificieel decor rondlopen. Episodisch in fragmenten van 30 minuten, dan zou de Texas Rakkers beter overleven. De verlenging echter tot een langspeelfilm is te magertjes om je de ganse tijd te boeien. De Texas Rakkers: een sisser.Suske & Wiske: De Texas Rakkers. Wim Bien-Mark Mertens. 2009. **.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten