Louisiana 1 - Jylland 2 - De gezichtslozen - Oorlog winnen 2 - Betty & Dodge 7

Louisiana 1

New Orleans, 1961. Louise Soral is een nakomeling van een plantersfamilie uit Lousiana. Nu is ze een vrouw in de herfst van haar leven. Wanneer haar kleindochters vragen beginnen te stellen over het leven op de plantages van toen, beseft ze dat haar familieverhaal zal verdwijnen als ze haar moed niet bijeenraapt en hun het pijnlijke verhaal vertelt. 

Het begin van het boek bepaalt of reflecteert de inhoud van Louisiana. Samen lezen de kinderen Gone with the wind. En deze De kleur van het bloed is niet anders. Het gecorrumpeer van machtswellustige eigenaars die hun in de schoot geworpen autoriteit gebruiken om hun mannelijkheid te manifesteren. Zelfs al ben je rechtgeaard, je laat je algauw meeslepen met de gebruiken van de omgeving. Augustin voorop. Louisiana gaat over vrouwen die de rug rechten, die in opstand komen en zelf de touwtjes in handen nemen, al dan niet met behulp van buitenaf. Je voelt hier de zachtere inbreng van scenariste Léa Chrétien. Gontran Toussaint toont meteen dat hij de stijl van Giraud assimileert met die van Rossi. Geen beginnersamateurisme, wel iemand die oog heeft voor ritmiek en drama. De kleur van het bloed, warm aanbevolen.
31-10-2019
7/10

Jylland 2 HC - SC

Ondertussen gedraagt Sten zich als een tiran, en zijn vikingen komen in opstand.

Terwijl Thorgal verzuipt in de complexiteiten en verwikkeld is in een buitenaardse strijd, zorgen de Roover en Klosin voor een menselijkere weergave van het leven binnen een Viking-gemeenschap. De harde realiteit voor een arme koning wiens troon enkel gedragen wordt door het fortuin dat hij bezit. Wiens gezag enkel afgedwongen wordt door geweld. Niet al te veel poeha, wel een minifamiliedrama in de hoop dat recht zal zegevieren. De eenvoud siert Jylland. Klosin is nog geen Rosinski en moet hier en daar bijschaven, dat het leerproces hem beter moge maken.
31-10-2019
7/10

De gezichtslozen

Duitsland, 17e eeuw. De Dertienjarige Oorlog raast door het land. De Gezichtslozen vormen een compagnie huursoldaten van geharde oorlogsveteranen die het geweld beu zijn. Op een dag ontdekken ze, op de vlucht voor een talrijk leger, een verborgen doorgang naar een vallei die gevrijwaard is van de oorlog.

Die eigen stijl van Kas, zich al lang ontdaan van het Rosinski-juk, kan je niet verloochenen en zit er bij de artiest ingebakken. Groezelig druk en overvol, en dan spreek je niet enkel over de massascènes. Alsof het nog niet genoeg is, doet inkleurster Graza er nog een schep bovenop. Overdaad schaadt toch wel (een beetje). Dubois heeft als schrijver terug heel wat krediet verdiend, toch zeker na het succes van zijn westerns Texas Jack en Sykes, hij moet Kas' nieuwste vrucht in goede banen leiden. Met veel klaprozen op de cover en een in een vuurgloed badende hemel merk je dat het oorlogsgewoel niet ver af is. Nochtans zoeken de gezichtslozen rust en vrede, een plek waar ze hun verleden kunnen uitwissen. Bestaat dat El Dorado en kunnen ze er zich alsnog vestigen en er aarden? De Gezichtslozen is zeker verdienstelijk, maar breekt geen gensters.
01-11-2019
6/10

Oorlog winnen 2

Benvenuto krijgt een quasi-onmogelijke opdracht: een moord plegen tijdens een zeeslag, terwijl de kanonskogels hem om de oren vliegen.

De man die Jaworski's roman adapteert zit iets te diep in het verhaal en bewaart onvoldoende afstand tot de materie om een zekere klare kijk ook op de lezer over te brengen. Qua dynamiek en ritmisch verknipte actiescènes staat Genèt zijn mannetje, met klasse illustreert hij de oorlog. Plus ook de ontwikkelde dramatiek via de verrassende ontknoping laat de wenkbrauwen fronsen. En toch ontbreekt die overzichtelijkheid om helemaal meegesleurd te worden in deze onoverwinnelijke oorlog. Het Koninkrijk Ressina intrigeert, maar grijpt niet naar de keel.
02-11-2019
6/10

Betty & Dodge 7

Betty in het spoor van haar overleden man. Welke informatie kan ze in Venetië bijeen sprokkelen?

Bij de dure uitgave (29,95) zit een gesigneerde ex-libris (400 exemplaren). Het onafgewerkte avontuur bij Standaard Uitgeverij krijgt alsnog navolging. Du Caju en Van Rijckegem – Van Beirs namen dan zelf maar het initiatief om het verhaal van Betty & Dodge in schoonheid af te ronden. Hoewel, Dodge is duidelijk naar de achtergrond verdrongen. De scenaristen verwerken een spionagethriller à la Hitchcock in het romantische Venetië, met de deur op een kier om in het volgende deel een andere historische plek diplomatiek te bezoeken. Du Caju moet leren om losser te inkten zodat zijn personages sierlijker en dynamischer bewegen. Plus dringend het lettertype verkleinen om de volgepropte tekstballonnen toch wat ruimtelijker te laten ademen.
02-11-2019
6/10