De dag des oordeels, over Blauwbloezen door Salverius Integraal 1: Honderdtweeënnegentig pagina's waarvan 32 dossier. Een chronologische compilatie met veel gags die pas in de latere albums worden opgenomen en daarna pas de fameuze openingsdelen in albumuitgave. Het dossier is, zoals te verwachten bij Dupuis, sterk met veel geïllustreerde documenten (privéfoto's en facsimiléafbeeldingen van originelen) en heel wat achtergrondinformatie die de totstandkoming reconstrueert. Een mooie aanvulling voor de liefhebber. Over De grote patrouille: nu schrik je natuurlijk bij het openslaan van De grote patrouille, terwijl net dit de eerste verzinsels zijn rond Blutch en Chesterfield. De introductie en epiloog kaderen deze verzamelde kortverhalen: het beginwerk van het oorspronkelijke Blauwbloezen-tekenteam. Lang heeft Salvérius het opkomende succes niet mogen meemaken, de dood nam hem te grazen. Dupuis gunt gelukkig Salvérius' openingsgags een plaats in de reeks, al was Lambil toen al een zestal albums bezig. Hoe zouden deze twee Noorderlingen er nu uitzien had Salvérius niet het loodje gelegd? Want een stijlverschil is er duidelijk. In de beginfase zijn Blutch en Chesterfield nog een product van hun tekentijd. Eind jaren zestig, uit de Dupuis-Robbedoes' weekblad-stal. Korte lijfjes, stijfjes, dikke neuzen. Best passend bij de strapatsen die Chesterfield zoal uithaalt. Met De grote patrouille leveren de auteurs een veelbelovend, groots begin. Over Wagen in 't Westen: voor wie nu teruggrijpt naar of pas kennismaakt met de oudjes, het originele werk van Raoul Cauvin samen met Louis Salvérius, zal een ware cultuurshock ondergaan. Zoals de cartoony stijl van Warnant aanzienlijk verandert wanneer Gazzotti het overneemt, is het eveneens wennen aan de rauwere, nog karikaturalere stijl van Salvérius ten opzichte van de inmiddels ingeburgerde tekeningen van Lambil. Alsof de Dikke en de Dunne rondwaren met nog extremere tegenkantingen in de karakters. Haantje de voorste Chesterfield tegenover labbekak Blutch. De sfeer is grimmig tussen die twee, de gekende haat-liefde-verhouding ver zoek. Wagen in 't Westen is alvast slapstick met een uitstekende ontknoping. Over Van Noord naar Zuid: grappig hoe anders kapitein Stark er in deze eerste verschijning uitziet. Zelfs diens latere, kenmerkende rode haren zijn hierin oorspronkelijk gebruind. Net als Chesterfield die in Salverius' universum ronder en boller is. Twee soldaten. De ene overheldhaftig, een haantje-de-voorste, een naïeveling die hoopt door ondoordachte bevelen uit te voeren gerespecteerd te worden. Terwijl de andere noodgedwongen het hele circus moet meebeleven terwijl hij liever logischerwijze deserteert, zijn kameraad en het vaderland verweesd achterlatend. Twee tegengestelde polen die elkaar jaarlijks pendelend tussen Noord en Zuid in stand houden. De manier voor Cauvin en Salverius (snel door diens dood opgevolgd door Lambil) om het absurde oorlogsgeweld op een satirische wijze voor te stellen. Geslaagd.
19-06-2018
8/10
Geen opmerkingen:
Een reactie posten