Gewikt en gewogen (46): Op de barricades 3

Inhoudelijk: "Marie is geen intellectuele, geen aristocrate, en al helemaal geen actievoerster. Ze had niet mee kunnen doen aan het oproer, en verder kunnen gaan met wrok en verbittering in haar leven als bediende. Maar de opstand heeft geleid tot de democratisch gekozen Commune, en die is er nou eenmaal. Daarmee krijgt ze een gouden kans om haar rekeningen te vereffenen."

Wie niet meteen overtuigd is, zal onze bespreking wél helpen: "Neen, Lupano zwakt niet af, integendeel. Met TITEL zet hij de kers op de taart. Vooral het conceptspel om dezelfde revolutionaire gebeurtenis telkens vanuit een ander vrouwelijk standpunt te belichten, maakt de reeks zo sterk. Ging je in de voorgaande delen gewoon mee, dan rijt dit slot de sympathiewaarde open en kookt je bloed van woede voor het aangeboren onrecht. Probeer eens geen medeleven voor de protagonisten te voelen. Met Fourquemin zitten de auteurs weer op het juiste spoor, de artiest past perfect in het plaatje. Van ideeën die nu gemeengoed zijn, worden daar de zaadjes geplant."
26-07-2018

8/10