Een iets simplistischer Franquin-tekeningetje vormt de ex-libris. Bevat de gags 214 tot en met 292 (of toch 294) wat overeenkomt met zowel een gedeelte van deel 4 uit de
Alles van Guust-reeks als deeltje vijf. Het album waarin Guust voor het eerst met juffrouw Jannie op schok gaat. De reden waarom hij net met haar naar het gekostumeerd bal wil is hilarisch (224). Evenzeer voor het eerst de gevleugelde woorden
"Nou moe!", m'enfin totaal verNederlandst (251, 253, 258)! Hoe middelmatig de doorsneegrappen ook zijn, plotsklaps schiet er toch zo'n schitterende gag tevoorschijn die je laat schateren. Dat soort humor zoek je constant in Guust.
-
Borgia Integraal
-
Dokus 23
-
Guust chronologisch 1
-
Guust chronologisch 2
-
Guust chronologisch 3
-
Guust chronologisch 4
Een summiere introductie met Rodolphe die het karakter van de hoofdpersoon met woorden schetst terwijl Leo heet gegeven verrijkt met potloodillustraties. Kort en krachtig, je meteen onderdompelend in die desolate wereld waarin buitenstaander Rodolphe zich op de speelplaats ook bevond. Over het eerste deel
De dode man: een bijzonder gewaagde trip van Leo en Rodolphe. Ten eerste de keuze van het hoofdpersonage, een Canadese mountie. Ten tweede het centrale thema van de eenzaamheid, Trent is de einzelgänger die ver van iedereen rust zoekt. Ten derde de literaire inslag, al verloopt dat in het Nederlands (te Nederlands) wel eens stroef. En ten laatste de melancholisch-romantische ondertoon met een psychologische grondslag. Trent heeft een verleden dat hem duidelijk parten speelt. Geleidelijk -door de verschillende verhalen heen- wordt Trents ziel blootgelegd. Verwacht dus geen doorsnee politiethriller, anders kom je van een kale reis thuis. Dodelijk vervelend is
De dode man absoluut niet. Integendeel. Over
The kid: poëzie in een strip verwerken, het vergt moed. Rodolphe waagt er zich aan en laat deze variant op Billy The Kid wegdromen met Arthur Rimbaud. Het onwezenlijke van diens verzen komen niet tot uiting in de Trentse realiteit. Rodolphe slaagt er niet in om een band met het personage en zijn idolatrie te smeden. Zelfs al dweept de gefrustreerde jongeling met mooie woorden, diens dodelijke daden blijven moeilijk te verantwoorden. Rodolphe blijft op de oppervlakte en graaft niet in de psyche van de revolverheld. Waarom gaat the Kid nog steeds op pad en daagt hij het lot voortdurend uit? Net als het interessant wordt, rondt Rodolphe het vastomlijnde boek (48 pagina's) af. Jammer. En over
De outcast: Trent als acteur, je verwacht het niet meteen. Hierin wordt hij volledig getorpedeerd tot hoofdrolspeler. Knap hoe Rodolphe en Leo je op het verkeerde been zetten en tegelijk ook Trents persoonlijkheid verder uitdiepen. Je verwacht een psychologische roman, je krijgt er een thriller bij. De afstandelijke tekeningen van Leo zorgen voor een extra abstracte geladenheid.
-
Trent Integraal 1
-
Jeremiah 35 SC
-
Jeremiah 35 HC
-
Jommeke De Miekes 1
-
Killer Integraal Cyclus 2
-
Lucky Luke 20 (new look)
-
Lucky Luke 37 (new look)
-
Lucky Luke 41 (new look)
-
Lucky Luke 56 (new look)
Het blijft een cliché-opmerking, maar Lapière en Graton samen met het dynamische artistieke team Bourgne-Benéteau katapulteren de autostrip naar de éénentwintigste eeuw. Even vergeet je de ecologische ravage die deze commerciële machinerie teweeg brengt en word je meegezogen door de slipstream van de gestroomlijnde bolides. De balans tussen spanning en drama weten de schrijvers optimaal uit te voeren. Zelfs wanneer je minder begaan bent met de uitslag van de rit, Michel en het Vaillante team hoeft niet meteen bovenaan het podium staan, de winnaarsmentaliteit is vervangen door de doorzetterstraditie: een aanhouder die zijn tanden stukbijt, zie je immers liever dan het vanzelfsprekende gewin. Thriller en autosport gecombineerd, zoals
Rebellion moet het zijn.
-
Michel Vaillant - Seizoen 2 n° 6 SC
-
Michel Vaillant - Seizoen 2 n° 6 HC
Een krachtige, prachtige onderschatte reeks. Blinkt vooral uit door het schitterende volumineuze tekenwerk van Aouamri die de inkt rijkelijk laat vloeien. Dufaux is behoorlijk bescheiden en beperkt het hoofdstuk hocus pocus en magie tot een minimum. Bewondering alom voor deze aanstekelijke Saga waarin de held minder clichématig onoverwinnelijk is. Vergaap je aan die schitterende illustraties, mooi verwerkt in een dynamische pagina-opbouw, en geniet van het drama. Doet de hedendaagse
Thorgal verbleken.
-
Saga Valta 3
-
Voetbalgek! 14
-
Wayne Shelton 13
Geen opmerkingen:
Een reactie posten