Wow. Zelfs al zijn de originele pagina's (het verschil met de vier reproducties is enorm!) slechts in het Frans, je kan ze sowieso met het verhaal voorin vergelijken. Wat leven die tekeningen en verliezen ze aan kracht eens naar boekvorm getransformeerd (in dit geval de kleuren en het glanzende papier). Je krijgt meteen waar voor je geld. Wow. Bovendien is er een dertig pagina's tellend dossier, misschien niet het mooist qua vormgeving, het vult veel verder aan daar waar de gewone softcover-dossierheruitgave stopt. Met integraal het volledige scenario én die uitzonderlijke stroken gerealiseerd ter promotie van de strip voor de potentieel grote Amerikaanse markt. Een origineel van Uderzo in huis halen? Dit is de eenvoudigste manier om dat prijselijk te doen. De stripbespreking van het verhaal is in deze versie slechts bijzaak. Karaktertrekken uitvergroot, het is een Asterix-kenmerk. Of het weerspiegelen van onze algemene aard, neem nu de openingsscène. Des typisch menselijks wanneer de verveling toeslaat beginnen we in een gemeenschap onze irritaties op elkander te ventileren (de ruzie). Of de ijdelheid van de Belgen die hen dwingt om zich met de dappersten der Galliërs te meten. Aangezien er de gemoedelijke spot gedreven wordt met de Belgen, komen de volgende karakteristieken aan bod: allen heten ze wel Vander... (14-5; 19-4); de koffiedrinkers; het taalgebruik (20-6; 21); het eten van worst en preskop (23); de geboorte van friet (25); de allusie op Kuifje (Jansen en Janssen; 31); waterzooi (32); Brusselse spruitjes (34); de witte, kanten vlag (34); de koerier Eddy Merckx (39) en Uderzo's versie van een Breugheliaans schilderij. De satire is echter onvoldoende om het zwakke verhaal te camoufleren. Bewonder die tekeningen!
-
Arabier van de toekomst, De 3
-
Arcadia Archief Luxe 40 De Libellenpatroelje 3
-
Asterix en de Belgen - speciale editie
-
Asterix en de Belgen - speciale editie LX
-
Champions, The 28
Wie verzint het om zo'n reeksnaam te bedenken?
FRNK! Welke bedoeling schuilt er achter dit klinkerloze woord. Het duurt een tijdje eer je er de ware toedracht van kent. Echter geniaal is de vermakelijke vondst. Holderdebolder schrijft Olivier Bocquet een scenario dat even chaotisch lijkt dan Franks ondernemende vlucht. Alleen orkestreert Bocquet met veel finesse en plaatst jou in de huid van de protagonist die gaandeweg (net als ons) ontdekt in welke chaotische, onwaarschijnlijke toestand hij in terecht is gekomen. Het levert een doldwaas avontuur op dat Brice Cossu misschien niet perfect, maar wel uiterst efficiënt in beeld brengt. Vanuit de invloedssfeer van de (Japanse) manga laat Cossu zich grafisch inspireren (pagina 10, kader 5, Franks gelaatsuitdrukking), de combinatie tussen de twee stijlen (Oosters-Westers) is geslaagd en bewijst dat oud (de oertijd) en nieuw (de jongen uit het heden) verrassend goed combineerbaar zijn. Hallelujah voor het gelijktijdig verschijnen van het tweede deel. Begin er maar meteen aan.
-
FRNK 1
-
Guy Delisle 5 Gegijzeld
-
Huurling Definitieve editie, De 3
-
Huurling Definitieve editie, De 3 LX
-
I.R.$. 18
Vallée en thrillers, dat levert geen vanzelfsprekendheid op, een copy paste resulterend in het zoveelste doorslagje? Neen. Deze moderne
The dirty dozen reikt veel verder. Grondig schetst scenarist Nury de politieke context, eerst denk je zelfs de ontketening van een nakende burgeroorlog op de voet te volgen met de achter de schermen opererende manipulatoren. Vol smeerlappen op zoek naar geldgewin. Overeenkomsten met
Er was eens zijn er dan ook: het crapuul, de slechteriken waar je uiteindelijk toch mee gaat sympathiseren. De opbouw is zo traag en verloopt gestaag dat eens de actie losbarst je het verhaal in één ruk voorgeschoteld krijgt. Toch niet. Nury houdt voldoende stof achter de hand om de goudkoorts verder op te laaien. Sylvain Vallée heeft met Jean Bastide een uitstekende inkleurder gevonden. Die het karikaturaal komische volledig doet vergeten.
Diamanten, een intrigerende strip vol... intriges.
-
Katanga 1
-
Libellenpatroelje, De 3
'Een thriller in twee delen' met ruimte voor meer, het open einde kan het macabere spel verlengen door mogelijk de grote plas over te steken. Gruwelijk, weerzinwekkend en hopelijk niet al te realistisch, hoewel de mens kennende met zijn geestelijke aberraties is het wel degelijk goed mogelijk dat er zo'n monsters rondliepen. Netjes gegroepeerd dit keer. Steven Dupré laat de inkt rijkelijk vloeien, getuige de zwartomrande pagina's die het sombere Victoriaanse Londen versterken. Qua sfeer zit het alvast goed. Valerie Mangin maakt er een bloeddoorlopen feest van dat menig mensenmaag doet omkeren. En terwijl je denkt dat alles wel op zijn pootjes terechtkomt, haalt ze het allerslechtste in de mens naar boven. 'Een thriller in twee delen', van eufemisme gesproken.
-
Roofdierenclub, De 2
De weinig flatterende titel daagt vooral de mannelijke lezer uit en dringt een zekere platvloersheid op. Wat het duo Alcante-Gihef bezielt om samen te werken, is een raadsel. Geen van beiden is een groots schrijverstalent, getuige deze
Star Fuckers-optelsom. 1+1 Is niet noodzakelijk 2. Het scenario verspringt en begeleidt de lezer in een bepaalde richting die enkel volgens hun logica te verklaren valt. Tussen komisch en sérieux, je hebt na 48 bladzijden nog steeds niet door waar ze nu de klemtoon op wilden leggen. Noch vlees, noch vis, hoewel de jongedame in kwestie wel degelijk uitpakt met het eerste. Dylan Teague maakt er een vlezige soap van, wat wil een mens meer met neukende sterren. Opvallend, het betreft slechts een eerste deel. Ben jij ook benieuwd wie in een volgende episode de sterren binnen doet?
Star Fuckers, ondanks deze bespreking, best oké.
-
Starfuckers 1
-
Superman Action comics 4
Geen opmerkingen:
Een reactie posten