Provocatieschrijver Zidrou snijdt elk mogelijk onderwerp aan om welke thematiek ook optimaal te exploiteren. Incest
(Onafscheidelijk), probleemkinderen
(Merci), psychische stoornis
(Lydie), zwakbegaafd
(Michel) en nu dus ook
De adoptie waarbij het opnemen van een vreemd kind in een Westers gezin centraal staat. O, wat is het zo voorspelbaar, de oude man die gaandeweg toch smelt voor het o zo schattige Zuid-Amerikaanse meisje. De geleidelijke transformatie van de brompot die uiteindelijk de beschermheer wordt van dat iele, frêle meisje. Vertederend en heerlijk melig volgens het boekje van de geslaagde zaterdagavond-waterlandersfilm. Met als dit grote verschil: de perfectie die het haalt van de stroperigheid. En dat is niet alleen te danken aan Zidrous uitmuntende schrijfkwaliteiten (een verhaal met een staart), Arno Monins zachte tekeningen en de uitmuntend geregisseerde pagina-opbouw dragen mee doorheen deze verknochtingsreis. Hij is ook een van de weinige die een kind zoals het hoort weet weer te geven, Qinaya met dat grote hoofdje. Een bewuste keuze die Monins genialiteit illustreert. De cover, links het vreemde kind, klein in kikvorsperspectief kijkend op het uiterst groene grasveld (is zij de personificatie van de vrijheid, van de natuur?) tegenover de opa op de betonachtige plaveien, eerder westers verstedelijkt, neerbuigend, vertwijfeld vogelperspectief met daarachter de inkrimpende schaduw. Een staaltje illustratieve kunst. Het drama van een
Adoptie in een notendop.
-
Adoptie, De 1
-
Arcadia Archief 41 Melisande 20
-
Bff's 4
Dat zijn nog eens creatieve geesten, die Wilms en Raymakers. Het slakkenhuis gebruiken als helm. Een octopus als gazonsproeier. Een pladijs als frisbee. Een polsstok om op vogels te jagen. Ook giraffen hebben de elementaire beleefdheid om naar het toilet te gaan. Ook Wilms en Raymakers hebben hun variant op
De zelfmoordkonijntjes. Baden met een nijlpaard, niet zo'n goed idee! Kan het nog erger voor een bijtende krokodil met een rechtopstaande stok in de muil? Toch wel! Veel zelfkastijding en pijnlijke verminkingen voeden het sadisme van de mens. Dierenvriend Boes komt vaak ongewild wreed uit de hoek (hoe skiën zonder sticks?). Klasse. Al blijkt de tweede helft van het boek nog bekoorlijker: kwijlen terwijl het koud is, niet zo'n al te goed idee. Een opgezet everzwijn, is die daar mee opgezet? Best geen haasje over spelen met een nijlpaard. Vissen zonder hengel? Het kan! Gebruik een vlieger. Hoe praktisch overleven? Boes toont het. Pinguïn, pas op voor de inktvis. Ook onder de schildpadden bestaan potloodventers. Dit deel heeft enkele supergrappige gags. Een aanrader.
-
Boes Integraal 4 ****
-
F.C. de Kampioenen presenteert Vertongen & C° 21
-
Geronimo Stilton 13
-
Herlock Sholmes Integraal 1
-
Lady Spitfire 4 HC
-
Lady Spitfire 4 SC
-
Lanfeust Odyssey 8 HC
-
Lanfeust Odyssey 8 SC
Iets te luxueus uitgegeven Dupuis-reeks, toch moet je Arcadia erkentelijk zijn om de magische draad terug op te pakken. Gilson is van de schrijversstoel verdwenen, Clarke klaart de klus op zijn eentje en brengt twee veranderingen aan.
Het tovertoernooi leest als een echt verhaal vermomd achter een aaneenschakeling van gags. Los van elkaar en toch een geheel vormend. Bovendien steekt er iets anders in het leven van Melisande de kop op: de verliefdheid. Dit keer zelfs als een verplichting, wil Melisande immers, haar krachten verloren door de opkomende puberteit, terugwinnen. Wie nu denkt dat ze hiervoor haar maagdelijkheid moet opgeven, heeft het mis. Of moet je je fantasie op het einde toch de vrije loop laten? De cover ziet er wel extreem melodramatisch uit.
Het tovertoernooi, een blij weerzien.
-
Melisande 20
-
Mooie Navels eerste pesterijen 1
-
Nick Integraal
-
Pokereiland 5 HC
-
Pokereiland 5 SC
-
Rani 6
Zo eenvoudig en efficiënt kan een ridderavonturenstrip zijn. Onderweg en op pad, altijd het ideale instrument om je protagonist(en) heel wat te laten beleven. Een reis van A naar B bevat zonder GPS heel wat onvoorziene hindernissen. Wanneer je dan ook nog eens belaagd wordt, is het zaak uit handen van de achtervolgers te blijven. Legendre schrijft zonder franjes en dat levert geslaagd amusement op. En ook Bono lijkt zich meer en meer in zijn rol te schikken in het soms woordloze lot.
De heks en Merlijn, zo heb je ze graag.
-
Rode Ridder 255
-
Rode Ridder 255 LX
-
schat van 't stad, De
-
Snoesje, De nieuwe avonturen van 1
Terug in de tijd, heerlijk. Suske en Wiske lenen zich uitstekend om historische uitstapjes te maken, nu naar het Parijs uit het begin van de 20ste eeuw (1911). Kunstvervalsing, zelfs toen hadden ze er al mee te maken. En wie is de schuldige, de doorwinterde reekslezer heeft ongetwijfeld het juiste vermoeden. Grappige interventies, voornamelijk van losbol Lambik, fleuren het mysterieuze verhaal op. Kom je finaal de waarheid te weten omtrent Mona Lisa's dubbelzinnige lach? Van Gucht speelt ermee. Met een gastoptreden van Picasso, het modernisme doet zijn intrede. Vallen jou die realistische afbeeldingen op de cover ook op? Stekkebeen Morjaeu heeft een specifieke stijl, hij drukt zijn stempel op de grafiek. Vooral tijdens het lopen levert dat ongewild komische poses op.
Het Monamysterie, goed.
-
Suske en Wiske 341
-
Suske en Wiske 341 LX (linnen rug)
-
Suske en Wiske 341 LX (semileer)
De kroniek van een aangekondigde dood.
"Classics, de avonturen van Suske en Wiske zoals Willy Vandersteen ze vandaag zou uitgeven." Neen, Vandersteen mag dan heel wat kunstgrepen hebben uitgehaald om de reeks te moderniseren, de vergane glorie op deze manier in ere herstellen, onmogelijk. Afstappen van het traditionele rood? Ongehoord. Dé kans om de classics chronologisch op de markt te brengen, kan je nu ook al vergeten. Het origineel in ere herstellen? Met de doorgevoerde aanpassingen ben je geen authentiek boek meer aan het lezen. Noem je collectie dan
Suske en Wiske gemoderniseerd, maar NIET
Classics. De meeste dromen zijn bedrog, maar deze realiteit is dan weer boerenbedrog. Prutswerk van marketingmensen die niet verder kijken dan hun neus lang is. Hoe lang gok jij dat deze reeks meegaat? Net als de opgestarte herdrukken van een paar jaar geleden met nieuwe covers van Luc Morjaeu. Echt lang duurde het niet. Erger nog, de reeks werd nooit finaal herdrukt en dus blijven er nog steeds hiaten in het fonds. Als je je eigen markt om zeep wil helpen, goed bezig. Obelix zou zeggen:
"Rare jongens, die van de Standaard". Duitse muziek zal weldra weer galmen in de stripcatacomben wanneer de boeken geadapteerd worden door Ramsjstein! Gelukkig blijft de inhoud van het boek enigszins overeind
-
Suske en Wiske Classics 1
-
Suske en Wiske Classics 2
-
Suske en Wiske Classics 3
-
Suske en Wiske Classics 4
-
Suske en Wiske Classics 7
-
Suske en Wiske Classics 8
-
Urbanus 175
-
Zij schreven geschiedenis 1 Vercingetorix HC
-
Zij schreven geschiedenis 1 Vercingetorix SC
Educatieve boeken met een geschiedkundige waarde schieten hun doel een beetje voorbij wanneer een ander educatief v(l)ak ontsierd wordt door taalfouten! Leraren Nederlands vinden het alvast beschamend. Het artistieke team gebruikt de 48 pagina's om belangrijke fragmenten uit Keizer Karels leven uit te schrijven en te tekenen. Het dossier achterin bevestigt hetgeen je gelezen hebt en omgekeerd. Alomvattend zijn is onmogelijk, maar dit benadert op zijn minst de overlevering. Interessant materiaal.
-
Zij schreven geschiedenis 3 Karel de Grote HC
-
Zij schreven geschiedenis 3 Karel de Grote SC
Geen opmerkingen:
Een reactie posten