vrijdag 20 mei 2011

Op de muziek van Rébétiko

Klinkt als muziek in de oren. Je kan met deze uitdrukking de strip niet beter eren. Met dit nachtje anarchie onder vrienden, die leven om te leven en niet om geleefd te worden, is een verbluffend staaltje van poëtische vertelkunst waarmee David Prudhomme uitpakt. Zelfs als je moeite hebt om er de muziek in te horen weerklinken, dan nog word je gevloerd door de uitdagende elegantie van de melancholische miserie. Het drama ontspint zich in de straten: de verloren (ge)liefde, de bedrogen klant, de ophitsende muzikant. De marginalen van de straat laten zich niet kisten en eisen hun plaats op. Rébétiko is een ode aan de ongebonden vrijheid in een ondemocratische staat. En terwijl de muzikanten hun lied doordrenkt van drugs aanheffen, kleurt David Prudhomme de dag en nacht vol warme beelden. Met een soepele beweeglijkheid figureren de figuren in het zeemzoete zuiderse decor. Prudhommes techniek is aards mooi. Geschilderd met potloodtoevoegingen. Zonrijk schaduwspel. Inkt om het lineair af te lijnen. Rébétiko is een visueel lust voor het oog.
- Rébétiko ****

Geen opmerkingen: