Het inhoudelijke hoofdstuk is voorlopig minder relevant, laat onze bespreking jou helpen: "Bij Dirk Stallaert is het nooit kiezen tussen de pest en de cholera. Wanneer hij met iets nieuws verschijnt in het iet of wat commerciëlere segment, ben je al blij dat net hij er zijn schouders onder zette. Een K3 getekend door Stallaert is immers net hetzelfde als een De Pfaffs getekend door Charel Cambré, je krijgt meteen een kwalitatieve meerwaarde. Expressiviteit, dynamiek en atypische composities, Stallaert gaat duidelijk niet over een nacht ijs om zo'n 'gewoon' onderwerp als K3 (onbewust) alsnog sexy uit te beelden. Is het toeval of bewust, Bruno De Roover rooft het België leeg en maakt er een leuke pastiche van op de afscheidingspolitiek van menige buurlanden of verbonden regio's. Zoals steeds afgunst die aan de basis van het separatisme, dat in een Romeo & Julia-perspectief. Prinses Poppy, op de roze cover én de gepixelde lettering na, enorm amusant. Te lezen."
09-06-2019
8/10
zaterdag 22 juni 2019
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten